۷ نظر
۱۶ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۲:۳۳
آب جوی !!!که برکاتش به سر سفره خیلیا نرسید در مسیر آنقدر تمیز! هدر رفت! که فقط حسرتش برامون خیلی خوب رسید!
قسمتی با ندانم کاری وعدم مدیریت از سوراخ صدور مجوزها و پروانه های غیرکارشناسی هدر رفت وبه چاله ندانم کاری بعضی مدیران گذشته ریخته شد.
قسمتی هم از سوراخ ندانم کاری کشاورزانی که چشم خودشونو بر روی مجوزها وپروانه های غیر مجاز بستن وبعضی به طمع زمین بیشتر حتی بدنبال پیده کردن چنین سوراخهایی دویدند .
بعضی هم برای حفر سوراخهای بیشتر با موشها هم قسم شدند وآب این نعمت خدادادی را به زمین تجمل گرایی بردند
وبعضی دیگر سوراخی گشادتر!حفر کردند واین آب را به زمینهای استانهای دیگر کشاندند وچون فاصله زیاد بود و انتقال بدون برنامه و لوله کشی! یک قطره شو هم به مقصد نرساندند ومجبور به چنگ زدن به زمین برای یافتن آب شدند تا اینکه صدای استانهای دیگر از کشاورز پسته کار کرمانی بلند شد.
آبی که به تولید پسته رسید وسرمایه های ناشی از درآمد آن باید در صنایع وتولیدات دیگر مصرف میشد فقط و فقط در گسترش باغات پسته ای هزینه شد که آبی برایش نبود!! پسته برای پسته!! حسرت هزاران بار حسرت!!
ما مانده ایم وباغات بی ثمر ومردمانی که به شغل باغ سازی!! مشغولند وتنها هنرشان ساختن باغ بدون استفاده از آب وتبدیل به زغال بدون استفاده از سنگ است!!
مردمان دیار خیالی! طلای سبز!! چه موش دواندند چه موش پرواندند وچه موش پراندند نتیجه اش مایه حیات را به سوراخهای عمیق وتاریکی کشاندند که امروز هزار آدم عاقل نمیتوانند بیرونش کنند!
امروز چه عاقل وچه نادان حسرت آبها و ثروتهای از دست رفته را میخورند وغافلند از مقدار آبی که مانده و ناچیز ثروتی که بدست می آید در چنین شرایطی است که با مدیریت صحیح آب ومنابع وبا مدیریت صحیح همین کمی سرمایه هایی که وجود دارد وبدست می آید با کمک دولت با ایجاد اشتغال از طریق صنعت،معدن،تولیدات دامی،گلخانه ای وغیره راه برای جبرانمان باز گذاشته شده تا درآینده آب ونان هر دو بر سر سفره مردمان سرزمین رویایی!! طلای سبز! رسانده شود.
ان شاالله
حسین جنایی