• امروز : جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Friday - 29 March - 2024

فکر خود را اصلاح کنیم: پاسخ به نظرهای مخاطبین مقاله مسئول خشک شدن باغات پسته

  • 04 بهمن 1393 - 0:04
فکر خود را اصلاح کنیم: پاسخ به نظرهای مخاطبین مقاله مسئول خشک شدن باغات پسته

تاریخ به ما آموخته است که هیچ تفکری حذف شدنی نیست. فرد را شاید بتوان حذف نمود اما تفکر او را نمی توان نابود کرد. پس یادمان باشد که در نظر دادن و پاسخ دادن به نظرات دیگران به این نکته توجه کنیم که با تمسخر، فحاشی، بایکوت، اعدام، حصر، زندانی و سایر اعمال قهری، نمی توان هیچ تفکری را حذف نموده و تغییر داد. تفکر را نباید حصر نمود بلکه بایستی اصلاح کرد. با این رویکرد، به بررسی چند نکته در خصوص نظرات مخاطبین مقاله مسئول خشک شدن باغات پسته می پردازیم.

نکته اول: اصلاح این بینش: “کنترل برداشت از منابع آب و نحوه استفاده از آب برداشت شده یک مقوله است”، ضروری می باشد. ابزاری چون آبیاری تحت فشار، کشت جایگزین، اصلاح نسبت آب به زمین را تنها می توان برای استفاده بهتر از آب برداشت شده از سفره های زیر زمینی مورد استفاده قرار داد. این ابزار نمی توانند تضمینی برای کنترل سفره های آب زیر زمینی و حفاظت از این منابع باشد. اشتباهی که همواره مسئولین ما نیز دچار آن شده اند. به محض پیش آمدن بحث بحران آب، اعطای وام به کشاورزان و کمک به آنان جهت استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار را پیش می کشند. این در حالی است که بارها این وام ها اعطا شده است و هیچ منبع آبی نیز حفاظت نشده است. برای همیشه بایستی این نکته مشخص شود که برای کنترل و حفاظت از منابع آب، بایستی قانون سخت گیرانه وضع و اجرا نمود. یادمان باشد، کنترل برداشت آب و سخت گیری در این زمینه باعث استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار خواهد شد ولی عکس آن هیچ گاه صادق نخواهد بود. یعنی استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار هیچ گاه باعث حفاظت از منابع آب نمی گردد.

نکته دوم: این تفکر که فردی را به گناه نکرده و به صرف گناه گذشتگان او، بایستی مجازات نمود نیز باید اصلاح گردد. به محض این که می گوییم مسئولین بایستی جلوی برداشت بی رویه آب را بگیرند، این بحث پیش کشیده می شود که همین گروه از مسئولین بودند که در گذشته باعث نابودی منابع آب شده اند، چگونه می خواهند جلو برداشت بی رویه را بگیرند. اگر یک مسئولی در گذشته اشتباهی انجام داده است، تا همیشه جانشینان او باید مورد مزمت قرار گیرند؟ آیا این کار باعث ایجاد روحیه نا امیدی نمی شود؟ بهتر نیست همواره با امیدواری و حسن نیت به کسانی نگاه کنیم که هنوز خلاف کار بودن آن ها ثابت نشده است؟

نکته سوم: انسان، اجازه گذشتن از حق خود را دارد اما حق مردم را نمی تواند مورد مسامحه قرار دهد. این موضوع که کسانی را که در تخریب منابع آب تقصیر کرده اند، رها کرده، دنبال مقصر نگردیم و به جای آنها افراد فعلی را محاکمه نموده و یا به فکر رویاهای آینده باشیم نیز تفکری است که باید اصلاح شود. این که نسبت به آینده امیدوار باشیم نباید ما را از تنبیه خطاکاران باز دارد. اگر چنین شود، مسئولین امروز و آینده نیز به خطا کردن عادت خواهند کرد. به عبارت دیگر، به جای حصر صاحبان فکر، بایستی صاحبان عمل اشتباه را مجازات نمود.

سوره یونس، آیه ۲۴

“مَثَل زندگىِ دنیا، همانند آبى است که از آسمان نازل کرده ایم; که در پى آن، گیاهانِ (گوناگونِ) زمین ـ که مردم و چهارپایان (از آن) مى خورند ـ (مى روید) و در هم فرو مى رود; تا زمانى که زمین، زیبایى خود را یافته و آراسته گردید، و اهلِ آن مطمئن شدند که مى توانند (بى هیچ مانعى) از آن بهره مند گردند، (ناگهان) فرمان ما، شب هنگام یا در روز، فرا مى رسد; (و سرما یا صاعقه اى را بر آن مسلّط مى سازیم;) و آنچنان آن را درو مى کنیم که گویى دیروز هرگز (چنین کشتزارى) نبوده است! این گونه، آیات خود را براى گروهى که مى اندیشند، شرح مى دهیم.”

 دکتر محمد عبدالهی عزت‌آبادی

ثبت دیدگاه