دیروز خبری درباره نامه یکی از سرمایهگذاران اناری منتشر کردیم که در آن درباره مجوز نداشتن صندوق قرضالحسنه ارشاد از بانک مرکزی سخن گفته شده بود.
امروز به جزییات بیشتری در این باره اشاره میکنیم:
۱- در سال ۱۳۸۸ و همچنین ۱۳۹۰ با تصویب بسته سیاستی نظارتی بانک مرکزی توسط کمیسیون اقتصادی دولت، بانک مرکزی ناظر بر فعالیت صندوقهای قرضالحسنه شناخته شد. ماده ۱۸ این بسته بانک مرکزی، مشکل بلاتکلیفی صندوقهای قرضالحسنه را حل کرده؛ چرا که براساس این ماده، همه موسسات مالی و اعتباری و صندوق های قرضالحسنه بدون مجوز فعالیت را مکلف کرده تا پایان آذرماه سال ۸۸، مجوزهای لازم را از بانک مرکزی دریافت کنند. به این ترتیب دیگر نیروی انتظامی نمیتواند همچون گذشته به صندوقهای قرضالحسنه مجوز دهد.
در ماده ۱۸ این بسته سیاستی بانک مرکزی آمده است: “فعالیت شرکتها، موسسات اعتباری، بنگاه ها، سازمانها و صندوقهایی که عملیات پولی و بانکی و اعتباری انجام می دهند، صرفًا براساس مجوز و در محدوده ضوابط و مقررات بانک مرکزی مجاز است . بانک مرکزی به عنوان مقام ناظر بر موسسات اعتباری و تعاونی های اعتبار، شرکتهای لیزینگ، صرافی ها و صندوق های قرض الحسنه، بر چگونگی فعالیت و نیز حسن اجرای مقررات ابلاغی به آنها نظارت می نماید.”
با صراحت این ماده، تکلیف صندوقهایی که تحت نظارت بانک مرکزی نیستد و از این بانک مجوز نگرفتهاند؛ مشخص است.
در سایت بانک مرکزی لیست همه بانکها، موسسات و صندوقهای مجاز اعم از فعال یا در شرف تاسیس منتشر شده که در هیچ کدام از این لیستها نام صندوق ارشاد وجود ندارد. بانک مرکزی به صراحت اعلام کرده فعالیت بانکها، موسسات و صندوقهایی را قانونی میداند که نام آنها در لیستها آمده باشد.
۲- بانک مرکزی همچنین در شهریور ۱۳۹۲ اعلام کرد که “صندوقهای قرضالحسنه دارای بیش از یک شعبه مکلفند حداکثر ظرف مدت یکماه از تاریخ اطلاعیه (حداکثر تا ۱۱ مهر ۹۲) نسبت به تجمیع و تقلیل شعب خود در حد یک شعبه اقدام کنند.”
یعنی بر اساس اطلاعیه بانک مرکزی، صندوق ارشاد کرمان نمیتواند در انار شعبه داشته باشد و این شعبه باید جمعآوری شود.
۳- دو سال پیش نیز وزارت اطلاعات هشدار داد: “مردم به هیچ عنوان نباید در مؤسسات مالی و اعتباری و صندوقهای قرضالحسنهای که زیر نظر بانک مرکزی فعالیت نمیکنند، سپردهای بگذارند. مردم باید هوشیار باشند و به وعدههای اغواگرانه مبنی بر پرداخت سودهای بالا از سوی این مؤسسات و صندوقهای قرضالحسنه، شک کنند. به عبارتی هرچه رقم پرداخت سود بیشتر بود، شک بیشتری به مؤسسه یا صندوق قرضالحسنه داشته باشند.”