انارپرس چندین بار گزارشهای تصویری مختلفی به مناسبتهای مذهبی یا ملی (شب قدر، راهپیمایی روز قدس و…) منتشر کرده که در این گزارشها، عکس تعدادی از زنان و دختران “دارای پوشش متفاوت” هم به تصویر کشیده شده است.
با انتشار عکس این زنان، بعضی از مخاطبان به آنها حمله لفظی کرده و بعضا کلمات نامناسبی درباره آنان به کار برده و عدهای از این هم پا را فراتر گذاشته و به این زنان تهمتهایی زدهاند و دربارهشان قضاوت نادرست کردهاند.
بر همین اساس، ذکر چند نکته ضروری به نظر میرسد:
۱- گناهان کبیره در دین اسلام گناهانی بزرگتر از گناهان دیگر هستند که خداوند وعده داده کسانی که مرتکب این نوع گناهان شوند، مجازات خواهند شد. بدحجابی جزو گناهان کبیره معرفی نشده است.
۲- گناهان کبیره بر اساس احدیث و روایات شامل “شرک به خدا، دروغگویی، تهمتزنی، خوردن مال یتیم، ظلم، ربا، نسبت دادن زنا به کسی، قسم ناحق، شهادت دروغ یا کتمان شهادت، قطع صله رحم، زنا و …” است.
۳- فیلم “رسوایی” از جمله فیلمهایی است که تهمتزنی را به تصویر کشیده است. داستان این فیلم درباره دختری با “پوشش متفاوت” و اسیر مشکلات مالی است که یک حاجی به ظاهر متدین و اهل مسجد، به او میگوید اگر به خواستههایش تن دهد، مشکلات مالیاش را برطرف خواهد کرد. در این میان و پس از یک سری ماجراها، یک روحانی عابد و خداترس، با این دختر که دارای مشکلات مالی است، آشنا میشود و پس از مدتی با مقداری پول به در خانه این دختر مراجعه میکند و پول را به او میدهد تا هم مشکلاتش بر طرف شود و هم این دختر ناچار نشود که به خاطر مشکلات مالی به خواستههای آن حاجی به ظاهر متدین و اهل مسجد تن بدهد.
اهالی کوچه که این روحانی را می بینند، شروع به پچ پچ کردن و قضاوتهای ناروا درباره دختر و آن روحانی میکنند. حاجی هم که نقشه خود را برای تصاحب دختر بر باد رفته می بیند، به یکی از نوچههایش میگوید عکسی را که از زمان رد و بدل شدن پول بین دختر و شخص روحانی گرفته، میان مردم بلوتوث کند و او هم همین کار را میکند.
با انتشار این عکس، قضاوتهای نادرست و تهمتزنیها علیه شخص روحانی به اوج میرسد تا جایی که دیگر هیچ فردی حاضر نمیشود در مسجد پشت سر این روحانی نماز بخواند.
اما حاجی اهل مسجد باز کوتاه نمیآید و نوچهها و تعدادی از مردم را با سخنان آتشین خود علیه این دختر میشوراند و میگوید باید این “دختر فاسق” را از محله بیرون کنیم. گروهی از مردم به راه میافتند و همراه با حاجی به جلوی خانه دختر میروند و شروع به سنگ زدن به خانه او میکنند. این عاقبت مردمی است که بر اساس ظواهر و شنیدهها و شایعات، درباره دیگران قضاوت نادرست میکنند و دچار تباهی میشوند و باعث غضب خدا علیه خود می گردند.
۴- اکنون طرف سخن ما آن دسته از کسانی هستند که به زنان و دخترانی که دارای پوشش متفاوت هستند و در شب قدر با خدای خود در حال راز و نیاز هستند، تهمت میزنند. شما که با دیدن پوشش یک زن برافروخته میشوید و حکم صادر میکنید، آیا در برابر “ظلم، دروغگویی، تهمتزنی و…” هم که جزو گناهان کبیره است، برافروخته می شوید و نهی از منکر میکنید؟ آیا اگر فردی از مسئولان به عدهای ظلم کند، به او تذکر میدهید یا ترجیح میدهید به دلیل حفظ موقعیت خود، سکوت کنید؟
چرا به خود اجازه میدهید درباره کسانی که در عزیزترین شب سال، با خدای خود در حال راز و نیاز و اشک ریختن هستند، به صرف پوشش متفاوتشان اینگونه بیپروا تهمت بزنید و قضاوت عجولانه داشته باشید؟ آیا نمیدانید تهمتزنی، گناهی کبیره است؟ آیا نمیترسید که به دلیل قضاوت نادرست خود درباره این زنان و دختران، تمام عبادات خود را به باد فنا دهید و عاقبت به خیر نشوید؟