• امروز : پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024

یادنامه ی علی محمد میرزایی(تعزیه خوان در نقش شمر)قسمت اول

  • 17 آبان 1393 - 0:11
یادنامه ی علی محمد میرزایی(تعزیه خوان در نقش شمر)قسمت اول

زمانی که کودکی بیش نبودم،در ایام تاسوعا وعاشورای حسینی برای تماشای مراسم تعزیه (شبیه خوانی)به انار می آمدم و افرادی را می دیدم با چکمه و لباسهای سرخ،در نقش لشکریان عمر سعد در یک سمت ،و افرادی با لباس سفید ودستار بر سر در نقش امام حسین(ع) و یارانش در سمتی دیگر.جمعیتی زیاد به دورشان حلقه میزدند.مردان و زنان می گریستند و ما کودکان غافل از فلسفه ی این ماجرا،در شور و هیجان بودیم.در بین مخالف خوانان،مردی بلند قامت با لباس سرخ و چهره ای خشم آلود دیده میشد که می گفتند نقش شمر را بازی میکند ؛ما بچه ها حتی از نزدیک شدن به او هراس داشتیم ؛ اما نمی دانستیم که در پشت این چهره ی ظاهرا غضبناک ،مردی رئوف و مهربان وجود دارد که قلبش سرشار از عشق به اباعبدا…(ع)واهل بیت مطهر است؛ آری این شخص کسی نبود جز مرحوم«علی محمد میرزایی».

اینک بر آن شدیم تا چکیده ای از سرگذشت زندگی آن مرحوم را بیان کنیم:

۱.تولد و زندگی:آقای علی محمدمیرزایی به سال ۱۳۰۵هجری شمسی درشهراناردرخانواده ای اهل دین و علم دیده به جهان گشود،نام پدرش غلامعلی بودونام مادرشان خدیجه بود .مرحوم میرزایی ازهمان کودکی نزدپدر خود به خواندن و نوشتن پرداخت ؛در هفت سالگی پدر خود را از دست داد و به علت علاقه ی وافر به علم و دانش به ادامه ی تحصیل پرداخت و در کنار درس به مطالعه ی کتابهای داستان از جمله« امیرارسلان نامدار» می پرداخت. در پانزده سالگی به شعرروی آورد و اشعاری لطیف از ایشان به جا مانده است که در ادامه ی این مبحث ابیاتی از ایشان را خواهیم آورد.در همین سالها بود که به همراه دوستان خود برای جستجوی کار به اداره ی راه یزد(اداره طرق)می رود ودر آنجا مشغول به کار میشود ،وی پس از پنج سال کار به شیوه ی قراردادی به استخدام اداره ی راه در می آید .

مرحوم میرزایی در سن ۲۵سالگی با دختر عمه ی خود ازدواج می کند که حاصل آن هشت فرزند میباشد . او پس از سی سال خدمت مفید در اداره ی راه باز نشسته میشودومابقی عمر باارزش خود را با راه اندازی مغازه ی بقالی سپری میکند .ایشان سرانجام در سال ۱۳۸۰ بر اثر سکته ی مغزی دار فانی را وداع میگوید(روحش شاد).

۲.تعزیه خوانی:مرحوم میرزایی در خانواده ای مذهبی که به تعبیر سعدی «همه قبیله ی وی عالمان دین بودند» چشم به جهان گشود وهمین عشق به اهل بیت(ع) به ویژه امام حسین (ع) باعث شد که در سن ۲۰سالگی به تعزیه و نوحه خوانی روی آورد؛ به این ترتیب از سال ۱۳۲۵ تا ۱۳۸۰ یعنی بیش از نیم قرن در مراسم تعزیه در تاسوعای حسینی(در نقش حارث)و در عاشورای حسینی(درنقش شمر)به عنوان مخالف خوان به اجرای تعزیه می پرداخت که البته این نقش را از پدر بزرگ و پدر مرحومش به ارث برده بود،به گفته ی مردم انار بعضی از اشعارتعزیه از خودش بوده است.

در کنار مرحوم میرزایی افرادی همچون پیرغلام اهل بیت آقای علی اکبر ابولی(در نقش حضرت عباس«ع»)،مرحوم اسد آقا صوراسرافیل(درنقش امام حسین«ع»)،مرحوم حاج اکبر قادری(درنقش ابن سعد) ومرحوم حسن نادری ، علی آذرنیا و.. به عنوان نوازنده طبل و شیپور به اجرای نقش می پرداختند؛ در کنار این عزیزان افرادی دیگر و حتی پسران مرحوم میرزایی هم هر کدام در نقش قاسم(ع)، یزید و حر به اجرای تعزیه می پرداختند؛گفتنی است که در ولایت انار به تعزیه عاشورا «شمربازی» میگویند.

باید گفت جناب میرزایی علاوه بر شبیه خوانی،از مداحان و نوحه خوانان خوش صدای این مرز و بوم بوده است.بعد از فوت ایشان «شمشیر» وی که یادگار پدر بزرگ ایشان بود به دست فرزند گرامی او آقای ناصر میرزایی می رسد و وی راه پدر را که در نقش (شمر) بود ادامه می دهد که لازم است در همین جا ازایشان که در تهیه ی این مطلب بنده را یاری کردند کمال تشکر را نمایم.

2 3 1

ادامه دارد،،،

تهیه و تنظیم:حسین مهرابی

ثبت دیدگاه