۳۴ نظر
۱۴ تیر ۱۳۹۴ - ۱۵:۱۱
شامگاه شنبه ۱۳ تیر دو سفره افطاری میزبان جمعی از مسئولان و شهروندان شهرستان انار بود.
یکی از سفره‌های افطاری در کاروانسرای تاریخی پهن شده بود که مهمانان آن افراد تحت پوشش کمیته امداد انار بودند. علاوه بر این خانواده‌ها، میرزایی مدیرکل کمیته امداد استان کرمان، رئیس کمتیه امداد انار، حجت‌الاسلام حسینی‌نوه رئیس اداره اوقف و خادمی، عضو شورای شهر نیز حضور داشتند.
همزمان سفره افطاری دیگری نیز در یکی از تالارهای انار و به میزبانی یکی از کارخانه‌داران ترتیب داده شود بود که علاوه بر مهمانان، دو مهمان ویژه نیز داشت:امام جمعه و فرماندار انار.
اکنون سوال این است که آیا بهتر نبود امام جمعه و فرماندار انار، حداقل به سفره‌ای که مهمانان آن خانواده‌های تحت پوشش کمیته امداد بودند، سری می‌زدند و از این مددجویان احوالی می‌پرسیدند؟
نمی‌توان گفت که این دو مسئول باید سر کدام سفره می‌نشستند اما می‌توان گفت که از دو مسئول ارشد شهرستان انار انتظار می‌رود که در هنگام عمل هم ثابت کنند که حامی مددجویان و اقشار ضعیف کم‌درآمد هستند.
حتما این امکان وجود داشت که این دو مسئول بلندپایه شهرستان انار به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنند که بتوانند بخشی از وقت خود را در یک مهمانی افطاری و بخش دیگری از وقت را در مهمانی افطاری دیگر بگذرانند.
از امام جمعه و فرماندار انار فقط یک سوال می‌پرسیم: اگر در زمان حضرت علی (ع) دو سفره افطاری پهن می‌شد که میزبان یک سفره فردی سرمایه‌دار بود و مهمانان سفره دیگر افراد ضعیف؛ کدام سفره را انتخاب می‌کردند؟
این سخنان به معنای این نیست که زحمت آن سرمایه‌گذار و کارخانه‌دار زحمتکش را نادیده بگیریم که اتفاقا باید چنین سرمایه‌گذارانی را که در بخش صنعت سرمایه‌گذاری میکنند، ارج نهاد و ستود.
سخن ما صرفا در خصوص رفتار مسئولان ارشد شهرستان انار است که می‌توانستند هم به مهمانی این کارخانه‌دار بروند و هم ساعتی را در کنار مددجویان کمیته امداد بگذرانند.
* عکس تزئینی است