یکی از بانوان اناری به نام خانم تقی پور شعر زیر را درباره ی پیاده روان به کربلا سروده است:
داره میاد اربعین
لعنت به شمر لعین
باز دم امامزاده
هیئت خیلی زیاده
یه عده ای آماده
دارن میرن پیاده
حالا که دعوت شدن
راه براشون چه ساده
حسین حسین میکنن
وقتی میرن تو جاده
وقتی میرن به آنجا
همه چی هست سرجا
میوه و نان غذا
دکتر و دار و دوا
رسیدگی میکنن
در شهر کرب و بلا
خدا کند که هر سال
دعوت بشین به آنجا
شما که رفتین آنجا
ما رو بکنین دعا
