کتمان آیات الهی از ویژگی بارز دیگر افراد بخیل در انفاق کردن است.
چنانچه در مقالههای گذشته گفته شد، دو نوع آیه وجود دارد. نخست آیههای قرآنکه کلام وحی است. دوم آیههای الهی که در صفحه هستی نگاشته شده است.
این آیهها چیزی جزء تک تک نعم الهی که توسط خداوند خلق شده است، نمیباشد. لذا دو قرآن وجود دارد. نخست قرآن مجید که کتاب و معجزه پیامبر خاتم است. و دوم قرآن هستی که مجموعهای از خلقت خداوند است. همانطور که کتمان یا تغییر در آیات قرآن بسیار زشت و گناه آلود است، تغییر و انکار یا کتمان آیات خداوند در روی زمین نیز ناصحیح میباشد.
تغییر یک اثر طبیعی، حذف یک گونه گیاهی، تخریب یک منبع آب زیر زمینی، نابودی یک جنگل، آلوده سازی خاک و… مصداقهای بارز و آشکار تغییردر آیات الهی است. کاری که افراد بخیل برای نفع شخصی خود انجامش میدهند. اگر فردی کتاب یا حتی یک مقاله از فرد دیگری را به عمد در یک جمله آن تغییر ایجاد نماید به طوری که معنی متضادی بدهد چه صفتی برای او جایز است. حال تغییر در آیات الهی یا کتمان آن را چه میتوان نام نهاد. آیا اگر نگارنده صبور است، خواننده را هر گونه خواندن و تغییر دادن شایسته است. آیا به پیامدهای این گونه تغییرات در طبیعت اندیشیدهایم. تغییرات آب و هوا، پدیدهٔ گلخانهای، بارش برف در تابستان و… آیا اینها نوید دهنده آینده خوبی برای بشر بخیل امروزی است؟
سوره نساء، آیات ۳۷ تا ۳۹
«(همان) کسانى که بخل میورزند، و مردم را نیز به بخل دعوت مى کنند، و آنچه را که خداوند از فضل (و رحمت) خود به آنها داده، کتمان مى نمایند. (این عمل، در حقیقت از کفرشان سرچشمه گرفته;) و ما براى کافران، عذاب خوارکننده اى آماده کردهایم.»