• امروز : پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024

چهره‌اش خندان است اما خسته؛ مصاحبه هفته‌نامه «نی‌ریزان فارس» با محمود بصیری بازیگر اناری

  • 06 بهمن 1395 - 7:58
چهره‌اش خندان است اما خسته؛ مصاحبه هفته‌نامه «نی‌ریزان فارس» با محمود بصیری بازیگر اناری

هفته‌نامه نی‌ریزان استان فارس با محمود بصیری، بازیگر سینما و تلویزیون مصاحبه‌ای انجام داده که در ادامه منتشر شده است:

اهل شهرستان انار از توابع استان کرمان است و نی‌ریز را به خوبی می‌شناسد.

محمود بصیری متولد ۱۳۲۶ به همراه مدیر برنامه‌هایش سرکار خانم مریم ناظران میهمان ما در غرفه نی‌ریزان فارس در بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات ایران بود.

به دلیل شباهتش با محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور پیشین ایران ٨ سال خانه‌نشین شد و به گفته برخی‌ها منوع‌التصویر گردید.

این مسئله در دیدار برخی هنرمندان با احمدی‌نژاد در مرداد ۱۳۹۱ مطرح و درخواست شد، مشکل او حل شود.

جلوگیری از بازیگری محمود بصیری تا سال ۱۳۹۳ ادامه داشت. او سابقه بازی در سریال کتابفروشی هدهد ساخته سال۸۵ و تله فیلم گنج پنهان در سال ۹۰ را در کارنامه خود دارد.

از بصیری در خصوص سالهای خانه‌نشینی‌اش پرسیدم و او گفت: گذشته‌ها گذشته باید به فکر آینده بود و به پیشرفت فکر کرد.

او در گفتگو با ما شایعه دریافت حقوق یک و نیم میلیونی را در زمان ممنوع‌التصویری‌اش از اساس رد کرد و گفت: هنوز هم مشغول کارم و بازنشسته نشده‌ام و کار تجاری هم نمی‌کنم.

نخستین کار او در تئاتر، بازی در نمایش «ترن شیکاگو» در سال ۱۳۴۳ در شهر تبریز بود. او فعالیت در سینما را از سال ۱۳۴۲ با نفش کوتاهی در فیلم «زنها فرشته‌اند» به کارگردانی «اسماعیل پورسعید» آغاز کرد.

او گفت: «حرفه اصلی من مکانیکی بود و از طریق ارتباطاتی که در این حرفه به وجود می‌آید با «حاج حسین گیل» آشنا شدم. آن زمان یکی از کارگردان‌های سینما از حاج حسین خواسته بود، به اصطلاح خودشان یک «بچه پررو» به او معرفی کند. حاج حسین هم من را معرفی کرد. آن موقع من ۱۶ سال بیشتر نداشتم اما آن نقش را در کافه جوری بازی کردم که همه انگشت به دهان ماندند. اسم فیلم «زن‌ها فرشته‌اند» بود.

او به علاقه‌مندان شهرستانی می‌گوید: تا می‌توانید از طریق دانشگاه و با علم و دانش به این رشته وارد شوید هر چند اوضاع کاری چندان مناسب نیست و نمی‌توان به بازیگری به عنوان یک شغل نگاه کرد.

ثبت دیدگاه