شعری از فاطمه فلاح پیشه به مناسبت آغاز هفته دفاع مقدس
دوباره موی سپیدی به شانه ام بابا
به سوی حزن صدایت روانه ام بابا
به یاد تو شب و روزم ترانه میخوانم
گرفته بغض غریبی ترانه ام بابا
به بوی گرم صدای دلت دلم گرم و
شبیه مرغک بی آب و دانه ام بابا
هوای این دل تنگم هوای طوفانی
بیا سری بزن اینجا به خانه ام بابا
تو و تفنگ و گلوله به پشت سنگر ها
من و مدادم و اشک شبانه ام بابا
میان بغض شبم حرف… با خدا دارم
چرا که زنده و در این زمانه ام بابا؟!