حاجی فیروز یا حاجی پیروز منادی سنتی نوروز است که در روزهای نزدیک به نوروز در کوچهها و خیابانهای ایران ظاهر میشود.
حاجی فیروز مردی است لاغراندام با چهره سیاه کرده و لباسی به رنگ قرمز همراه با کلاه دوکی شکل قرمز، دایره و دنبکی به دست میگیرد، به خیابان میآید و به رقص و شیرینکاری و خواندن شعرهای ضربی به رقص میپردازد. مردم از هر سنی دور او جمع میشوند و همراه با او شادی میکنند. گفته میشود که سیاهی رخساره وی، نمونهای است که در دیگر آیینهای نمایشی ایران در فصل زمستان دیده میشود. در جشن «برفی» (که در محلات و ورارود به مناسبت بارش نخستین برف سال برگزار میشود)، چهره کسانی را سیاه میکنند و در بازیها و آیینهایی همگانی بگونه خندهآوری او را در کوچهها میگردانند. در اینجا سیاهی نماد سرما و شبهای بلند و سرد زمستان است.
فیلمی دیدنی از حاجی فیروز در شیراز؛ لینک دانلود