• امروز : جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Friday - 29 March - 2024

مجموعه عکس حمیده رضایی با موضوع «مرگ»

  • 10 تیر 1395 - 11:13
مجموعه عکس حمیده رضایی با موضوع «مرگ»

مجموعه عکس‌های زیر با موضوع «مرگ» اثر حمیده رضایی، هنرمند اناری است.

یکی از اندیشه ‏هایی که همواره بشر را رنج داده است اندیشه مرگ و پایان‏ یافتن زندگی است. آدمی از خود می‌‏پرسد چرا به دنیا آمده‏ایم و چرا می‌‏میریم؟ منظور از این ساختن و خراب کردن چیست؟ آیا این کار لغو و بیهوده نیست؟
منسوب به خیام است:
ترکیب پیاله‏ای که در هم پیوست
بشکستن آن روا نمی‌‏دارد مست
چندین قد سرو نازنین و سر و دست
از بهر چه ساخت وز برای چه شکست؟
جامی است که عقل آفرین می‌‏زندش
صد بوسه ز مهر بر جبین می‌‏زندش
این کوزه گرد هر چنین جام لطیف
می‌‏سازد و باز بر زمین می‌‏زندش
دارنده که ترکیب طبایع آراست
از بهر چه افکند و را در کم و کاست؟
گر نیک آمد، شکستن از بهر چه بود؟
ور نیک نیامد این صور، عیب‏ که راست؟

ناراحتی از مرگ یکی از علل پیدایش بدبینی فلسفی است. فلاسفه بدبین، حیات و هستی را بی‌هدف و بیهوده و عاری از هر گونه حکمت تصور می‌‏کنند. این تصور، آنان را دچار سرگشتگی و حیرت ساخته و احیانا فکر خودکشی را به آن‌ها القاء کرده و می‌‏کند، با خود می‌‏اندیشند اگر بنابر رفتن و مردن‏ است نمی‌‏بایست می‌‏آمدیم، حالا که بدون اختیار آمده‏ایم این اندازه لااقل از ما ساخته هست که نگذاریم این بیهودگی ادامه یابد، پایان دادن به‏ بیهودگی خود عملی خردمندانه است.
و نیز منسوب به خیام است:
گر آمدنم به خود بدی نامدمی
ور نیز شدن به من بدی کی شدمی
به زآن نبدی که اندرین دیر خراب
نه آمدمی نه شدمی نه بدمی
چون حاصل آدمی در این شورستان
جز خوردن غصه نیست تا کندن جان
خرم دل آنکه زین جهان زود برفت
و آسوده کسی که خود نیامد به جهان
بر شاخ امید اگر بری یافتمی
هم رشته خویش را سری یافتمی
تا چند به تنگنای زندان وجود
ای کاش سوی عدم رهی یافتمی

پیش از اینکه مسأله مرگ و اشکالی را که از این ناحیه بر نظامات جهان‏ ایراد می‌‏گردد بررسی کنیم، لازم است به این نکته توجه کنیم که ترس از مرگ و نگرانی از آن، مخصوص انسان است. حیوانات درباره مرگ، فکر نمی‌‏کنند. آنچه در حیوانات وجود دارد غریزه فرار از خطر و میل به حفظ حیات حاضر است. البته میل به بقاء به معنای حفظ حیات موجود، لازمه مطلق حیات است، ولی در انسان، علاوه بر این، توجه به آینده و بقاء در آینده نیز وجود دارد. به عبارت دیگر در انسان آرزوی خلود و جاویدان ماندن وجود دارد و این آرزو مخصوص انسان است. آرزو فرع بر تصور آینده، و آرزوی جاویدان ماندن، فرع بر اندیشه و تصور ابدیت است و چنین اندیشه و تصوری از مختصات انسان است.

آنچه‏ در عالم رؤیا ظهور می‌‏کند تجلی حالتی است که قبلا در عالم بیداری در روح‏ ما وارد شده و احیانا رسوخ کرده است، و آنچه در عالم بیداری به صورت‏ آرزوی خلود و جاودانگی در روح ما تجلی می‌‏کند که به هیچ وجه با زندگی‏ موقت این جهان متجانس نیست، تجلی و تظاهر واقعیت جاودانی ماست که‏ خواه ناخواه از وحشت زندان سکندر رهایی خواهد یافت و رخت بر خواهد بست و تا ملک سلیمان خواهد رفت. مرگ، پایان بخشی از زندگی انسان و آغاز مرحله‏ای نوین از زندگی‏ او است.

مرگ، نسبت به دنیا مرگ است و نسبت به جهان پس از دنیا تولد است‏، همچنانکه تولد یک نوزاد نیز نسبت به دنیا تولد، و نسبت به زندگی‏ پیشین او مرگ است. (کتاب: مجموعه آثار، ج ۱، ص ۱۹۹ نویسنده: آیت الله شهید مطهری)

photo_2016-06-30_11-05-24 photo_2016-06-30_11-05-29 photo_2016-06-30_11-05-33-1 photo_2016-06-30_11-05-41 photo_2016-06-30_11-05-47

ثبت دیدگاه