• امروز : جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Friday - 29 March - 2024

شعر؛ پیرمرد روستایی

  • 12 اردیبهشت 1392 - 0:01
شعر؛ پیرمرد روستایی
بر سکویی لب پریده
پشت اب انبار نمناک
زیرتک درخت خشکیده
کوچه را کرده قرق
پیرمرد روستایی
بند تمبان کور بسته
کوک سیخش باز گشته
تک کلاهش باد برده
پیرمرد روستایی
روی چهره چین و واچین
یک بغل درد یک سبد اه
خسته از اواز برجین
پیرمرد روستایی
گیوه هایش از پهن پر
آستینش رنگ شب
توی اب کاسه دندان
تک بزش روزنامه می خورد
پیرمرد روستایی
ناگهان با چشم گرد
با خمی انداخته بر رخ
با دو تا دشنام کشدار
پاره سنگی انداخت  و گفت ..
ای فلون فلون شده گمشو حیا کن                    مود برفی رو ببین ترس از خدا کن
چرک آسینام غبار روزگاره                        کوک سیخام وا شده حاشا نداره
اووختی کا میزدام همپای باشات                    غره میزد پیرمرد از دست بابات
اووختی میزد خان به پشتام چوغ اوچین            بند تمبون در می رف هی روی برجین
یه چغندر نون ما بی تو دروزار                     یا مغو یا نون جو در وخت اودار
سال برفی سال طاعون و وبایی                     زیر خاکا شد زنامو  مرد دایی
وختی منگال خان بی توی دستام                     جای یونجه می برید ارداس شصتام
بی حیا مردیکه خر اونوخ نبیدی                     یا اگر بیدی توی تمبونت می …
گفتمش حاجی نزن سنگت به در خورد           پاره شد چرتم که سنگت بی خبر خورد
من  غلط  کردم  که  گفتم  پیرمردی               کوه صبری ای پدر سنگت به سر خورد

شعر از حسین  

ثبت دیدگاه