• امروز : جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Friday - 29 March - 2024

پیشنهاد احداث «روگذرهای طبیعت‌گرا» در جاده مهریز-انار برای یوز آسیایی

  • 09 شهریور 1395 - 14:02
پیشنهاد احداث «روگذرهای طبیعت‌گرا» در جاده مهریز-انار برای یوز آسیایی

امین ولیان، فعال حوزه محیط زیست پیشنهاد داده که برای عبور بی‌خطر یوزپلنگ آسیایی از جاده مهریز-انار و جلوگیری از تصادف با این حیوان، در این جاده «روگذرهای طبیعت‌گرا» احداث شود.

یوز آسیایی این روزها نماد محیط زیست ایران محسوب می‌شود همه جا این روزها نام یوز و خطر انقراضش را گوشزد می‌کنند.

۱۲۲۰۰۱۵

ولیان با انتشار یک گزارش تحلیلی در خبرگزاری مهر نوشت: در ایران ۷۷سال پیش جمعیت یوز ۴۰۰قلاده پیشبینی می شد و حدود ۴۰سال پیش ۲۰۰تا۳۰۰قلاده، که نهایتا حدود ۲۵سال پیش به ۱۰۰قلاده کاهش یافت، از آن زمان تا کنون با توجه به شرایط و منابع مختلف و برآوردهای مطرح شده دائما آماری بین ۴۰تا حداکثر ۱۲۴ یوز را در کشورمان داشته‌ایم. در طی ۱۲سال اخیر نیز ۱۶ یوز را بر اثر تصادفات جاده‌ای از دست داده‌ایم.

در حال حاضر ظاهرا تنها دو یوز ماده در ایران است که اگر جان سالم به در نبرند، جمعیت باقیمانده یوز در ایران منقرض خواهد شد.

این فعال محیط زیست می‌گوید: «طرح یوز×۱۰» به طورکلی طرحی برای برقراری ارتباط ایمن بین ۱۰ زیستگاه اصلی یوزهای آسیایی به منظور کاهش چشمگیر تلفات ۶۰ درصدی تصادفات جاده ای آنها، با احداث روگذرها و فنس کشی دو سوی امتداد جاده ها در محدوده کریدور حرکتی یوزها است.

به گفته وی، روگذرها طبیعت گرا بوده و با رمل و ماسه و خاک و گیاهان منطقه پوشش می یابد و از آنجا که قرار نیست بر روی آنها تردد وسایل سنگین صورت گیرد می تواند به لحاظ سازه ای سبک تر و کم هزینه تر و نیز با پهنای مناسب اجرا شوند، فنس ها نیز در امتداد مسیر جاده و در دوسوی آن تمام محدوده جابجایی یوزها را پوشش داده و علاوه بر جلوگیری از ورود یوزها به داخل جاده، به صورت قیفی شکل و یا هشت مانند جانور را بروی پل هدایت می کند، ممکن است در یک کریدور حرکتی یوزها نیاز به احداث چندین روگذر تعریف و اجرا شود، علاوه بر این چنانچه جاده ای پرتردد و اصلی در داخل یک زیستگاه قرار گرفته و آنرا شکافته باشد و یا چنانچه دو زیستگاه کاملا با یکدیگر مماس باشند (مانند دربند و نایبندان) نیز می باید دارای روگذرهای ایمن شده و فنس های دو طرف جاده کل زیستگاه را پوشش دهند، بدیهی است در این موارد نیاز به پل های متعددی است که نتیجه نهایی آن تقویت آن زیستگاه خواهد بود، مثال بارز آن می تواند جاده مهریز-انار باشد که منطقه حفاظت شده کالمندان را به دو نیم تقسیم کرده است.

امین ولیان افزوده: اجرای این طرح از ایزوله شدن جانور و در نتیجه ایجاد و یا تشدید ضعف های ژنتیکی و بدین ترتیب افزایش خطر انقراض جلوگیری کرده و می تواند مورد استفاده سایر وحوش از جمله علفخواران نیز قرار گیرد.

ثبت دیدگاه