مدتی است که مسیر رودخانههای جوزم و زمان در روستای تزرج از سوی برخی افراد مسدود شده و آبی که باید به سمت حوضه آبریز یعنی دشت انار میآمده، الان در حال هدایت به طرف اسحاقآباد است.
در این خصوص ذکر چند نکته ضروری است:
۱- رودخانههای جوزم و زمان از گذشتههای کهن با عبور از روستاها و ارتفاعات از جمله چاورچی، زمان، جوزم و تزرج در نهایت وارد حوضه اصلی آبریز خود یعنی دشت انار میشدند و اکنون نیز باید وارد دشت انار شود و جلوگیری از حرکت رودخانه به سمت حوضه اصلی آبریز، گردنکشی علیه شهرستان انار است.
۲- مسدود کردن مسیر رودخانه یا تغییر و دخل و تصرف در بستر رودخانه بر پایه ماده ۲ قانون توزیع عادلانه آب، ممنوع است. مالکیت بستر رودخانهها در اختیار حکومت است و اشخاص نمیتوانند در آن دخل و تصرف کنند. بر همین اساس اداره منابع آب شهرستانهای شهربابک و انار و دادستانی شهربابک باید در این خصوص با کسانی که با دخل و تصرف در بستر رودخانه تزرج مانع حرکت آب به سمت دشت انار شدهاند، برخورد لازم را انجام دهند.
۳- اسحاقآبادیها در قدیم آب قنات تزرج را خریداری میکردهاند و الان هم میتوانند همین اقدام را انجام دهند. اینکه آنها از آب قنات تزرج در قدیم استفاده میکردهاند، دلیل نمیشود که آب رودخانههای جوزم و زمان را نیز به طرف صحرای خود هدایت کنند.
۴- برخی افراد مدعیاند که برای استفاده از آب رودخانهها در صحرای اسحاقآباد، سند ثبتی قدیمی دارند اما این افراد توجه ندارد که ماده ۴۲ آییننامه قانون ثبت، مصوب سال ۱۳۸۰ به صراحت گفته که حقآبه باید بر اساس قانون توزیع عادلانه آب باشد. استفاده از حقابه بر اساس ماده ۱۸ و ۱۹ «قانون توزیع عادلانه آب» باید دارای پروانه موقت از وزارت نیرو باشد، در صورتی که صحرای اسحاقآباد چنین پروانهای ندارد و بر همین این اساس نمیتوان آب رودخانه را به طرف این صحرا برد.
از سوی دیگر با تصویب قانون آب و نحوه ملی شدن آن در سال ۱۳۴۷ دیگر نمیتوان در اظهارنامه ثبتی،حقابه را ذکر کرد، زیرا به موجب ماده ۹ این قانون، از تاریخ تصویب این قانون، صدور پروانه مصرف مفید آب منحصراً با وزارت آب و برق (وزارت نیروی فعلی) خواهد بود و صدور اسناد رسمی راجع به حقابه ممنوع است.
۵- امید است که مسئولان شهرستان انار از حق دشت انار که حوضه اصلی آبریز رودخانههای جوزم و زمان است، قاطعانه دفاع کنند و یک بار برای همیشه، مانع اتفاقاتی از این دست شوند. بدون شک این پرونده یک بار برای همیشه باید بسته شود.
مسئولان شهرستان انار آقایان «حجتالاسلام منتظری امام جمعه محترم، طباطبایی فرماندار محترم، انارکی محمدی نماینده محترم و کاردوست رئیس محترم ادار منابع آب» قانونا و عرفا در مقطع کنونی شما عزیزان در این خصوص مسئولیت دارید و امید است با پیگیری جدی و قاطع این پرونده را یک برای همیشه به نتیجه برسانید تا دیگر کسی به خود جرات ندهد در برابر قانون گردنکشی کند و مسیر آب رودخانه را به سمت دشت انار مسدود نماید.
********
شعر خانم حسینزاده، شاعر اناری در حمایت از کمپین مردمی «سهم دشت انار از رودخانهها چه شد»
یاد ایام به خیر
دور وقتیست که مردی میگفت
آب را گِل نکنیم
خاطرش صاف و زلال، چون چشمه
روزگارش همه سبز
همچنان جنگلِ زیبای شمال
خاطراتش آبی همچو دریای خزر
شعرهایش همه برتافته از کنجِ دلش
فکرِ او غرق در اندیشه خوبیها بود
و چه زیبا میگفت آب را گِل نکنیم
حیف بعد از چندی
آنهمه دلخوشی و راحتِ ایام گذشت
خشک شد دامنِ سر سبز و پر الاله دشت
شد نیستان همه بستَرِ رود
چشمه زیر درختِ گردو
محو شد در دلِ خاک
پونه های بغلِ رودِ روان ، همگی خشکیدند
آن سپیدار بلند ، سوخت از داغیِ روز
کفتران را همگی , غمِ بی آبی کُشت
گوسفندی نتوانست که آبی بخورد
وای از خشکیِ دشت
وای از سوزِ خزان
وای از گرمیِ مرداد و عطش
سالها بود همه شوریِ آب
سالها بود همه تلخیِ جوی
ومیانِ صحرا ، تَفتِ گرما و درخت
این همه سختی و عسر
پاسخی بود به بدعهدیِ ما
لیک بعد از چندی
رحمتی از بَرِ حق نازل شد
آسمانها همگی باریدند
وَ دِلِ دشت از آن شد سیراب
رودها جاری شد
چشمه بِشکفتند
آب این دشت ِکویر
که به صد سوز و دعا
به در و دشت همه جاری شد
همه در قبضه املاک شده
جویها را همه در بند زدند
نیست فریادرسی تا که جوابی گوید
این همه حقِ مسلمانان نیست
شاید این سالی چند
حقِ فرزندِ یتیمی باشد
یا که سهمی به لبِ تشنه دشت
یا که آبشخورِ مرغان و طیور
در پَسِ بوته خشکیده در دامنِ کوه
حقِ آن پیر زنِ زار و ذلیل
یا عیالِ مردی که همه عمر برای غم نان
کَفِ دستش همه جا پینه زده
کاش فکری بشود
ظلم هر جایی هست
گاه در پشت دری
گاه در سجده محراب ، به سرِ کوزه آب
در بستنِ شط روی طفلان و زنان
این چه عدلیست هرکجا زر باشد
یا که از مایه دینار زمان
از تو بهتر باشد؟
کاش فکری بشود…
خیر را بر سر حقِ دِگَران جایی نیست
تصاویر کمپین مردمی «سهم دشت انار از رودخانهها چه شد»