• امروز : پنج شنبه - ۳۰ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 18 April - 2024

چرا علی‌رغم وعده قبلی، درباره آب شیرین‌کن نمی‌نویسم؟

  • 12 مرداد 1393 - 0:01
چرا علی‌رغم وعده قبلی، درباره آب شیرین‌کن نمی‌نویسم؟

در  کامنت‌های متعددی، مخاطبین فهیم انارپرس مشتاق دانستن اطلاعات زیادی درباره استفاده از آب شیرین کن در باغات پسته بودند. اطلاعات مورد نظر خوانندگان عبارت بود از:

– هزینه ها و منافع استفاده از آب شیرین کن در باغات پسته

– میزان بازدهی آب شیرین کن ها و درصد آب شیرین و آب شور خروجی از دستگاه

-میزان برق مصرفی آب شیرین کن ها

– چگونگی استفاده و یا دفع فاضلاب دستگاه های آب شیرین کن

– چگونگی استفاده از این دستگاه ها در چاه های خرده مالک

–  چگونگی استفاده از اعتبارت دولتی برای راه اندازی این دستگاه ها

من در پاسخ این خوانندگان، وعده به ارائه مقاله در زمینه های مختلف دادم. اخلاق حکم می کند به احترام خوانندگان محترم، علت این بدقولی توضیح داده شود.

با آن که می توانم در تمام زمینه های فوق، اطلاعات مناسبی را ارائه نمایم اما انگیزه ای برای این کار وجود ندارد. علت این موضوع، شناخت کامل اینجانب از مردم و مسئولین می باشد. نه مردم تمایلی به رعایت قانون دارند و نه مسئولین اراده و توان لازم را برای مقابله با اثرات احتمالی زیان آور استفاده از این دستگاه ها را از خود نشان می دهند.

دستگاه های آب شیرین کن اگر خوب مورد استفاده قرار نگیرند دو پیامد زیانبار زیست محیطی و تخریب منابع آب را خواهند داشت. نخست این که اگر مردم مثل گذشته رعایت قانون را نکرده و مسئولین نیز مثل گذشته تمایل و توان کافی برای برخورد با بی قانونی ها را نداشته باشند، به دنبال رواج استفاده از این دستگاه ها، منابع آب شور نیز به طور کامل تخریب خواهد شد.

دومین مسئله نیز اثرات زیست محیطی استفاده از این دستگاه ها به علت پساب آن ها می باشد که در صورت عدم رعایت اصول مورد نظر، خسارت های جبران ناپذیری را ایجاد می کند. به طور کلی، بایستی گفت تا فرهنگ استفاده از یک تکنولوژی ایجاد نشده و قوانین لازم در این زمینه وضع و اجرا نگردد، استفاده از آن تکنولوژی تاثیرات زیان باری خواهد داشت. چنانچه این مسئله درباره پمپ های آبکشی از چاه ها ایجاد شد. اگر این تکنولوژی وارد نشده بود، تکنولوژی سنتی استفاده از قنات هرگز چنین سرنوشتی از نابودی منابع آب را برای ما رقم نمی زد.

شاید اولین مطلبی که در ذهن خواننده خطور کند، این است که “آیا ننوشتن تو باعث جلوگیری از استفاده دستگاه های آب شیرین کن خواهد شد؟” جواب این سئوال قطعا نه است.

نوشتن یا ننوشتن یک مقاله نمی تواند باعث رواج یک تکنولوژی شده و یا از توسعه آن جلوگیری نمایم. با این وجود، امتناع از نوشتن، یک سود برای من خواهد داشت. بعد از ۲۰ سال و استفاده گسترده از این دستگاه ها، و چنانچه انتظار می رود، رعایت نکردن قانون توسط مردم و عدم اجرای مقتدرانه قانون توسط دولت، منابع آب، کاملا تخریب و محیط زیست، کاملا آلوده خواهد شد. آن موقع شرمنده مخاطبان انار پرس نیستم که کامنت بگذارند “عبدالهی، تو که خودت را محقق می دانی، تو که خودت را دلسوز می دانی، تو که از همه بیشتر خطا کاری، تو که کلمه دکتر را اول اسم خودت گذاشتی، تو که همش می نالی، تو که خودت را متفکر می دانی، تو که نافت را با نمیشه بریدند، تو که اینقد منفی بافی و… ، بایستی آن زمانی که تبلیغ آب شیرین کن ها را می کردی، فکر امروز را کرده بودی”!

 سوره مائده، آیه ۱۵

“اى اهل کتاب! فرستاده ما، به سوى شما آمد، در حالى که بسیارى از حقایق کتاب آسمانى را که شما کتمان مى کردید روشن مى سازد; و از بسیارى از آن، (که در این زمان مصلحت نیست،) صرف نظر مى نماید. (آرى،) از طرف خدا، نور و کتاب روشنگرى به سوى شما آمد.”

 دکتر محمد عبدالهی عزت‌آبادی

ثبت دیدگاه