دوبیتی و ترانههای بومی و محلی از قدیمالایام در انار رایج بوده و مردان و زنان آنها را میخواندهاند.
امروز کلیپی کوتاه از این دوبیتی خوانی که توسط “نبیالله زارعی اناری” اجرا شده، منتشر میکنیم. نبیالله زارعی اناری خاطرنشان میکند که بیش از ۶۰ سال است که دوبیتی میخواند.
او از روزگارانی یاد میکند که ساربانان کنار یکدیگر مینشستهاند و این دوبیتیها را میخواندهاند.
این کلیپ کوتاه را “اینجا” میتوانید دانلود کنید.
دوبیتیهایی که در این کلیپ خوانده میشود به قرار زیر است:
سر تل سیایُم جون مادر / نمیتونُم بیایم جون مادر
شنیدم گله بسیار تو کردی / به پیشت روسیایُم جون مادر
خودم اینجو که یارُم در انارِ / جلوی راهش درختای تر انارِ
درخت تر انارُم دونه کرده / غم عالم منو دیونه کرده
به دور قلعه میگردُم چو بلبل / به توی قلعه دارُم خرمن گل
دو تا عاشق مصالح هم گرفتند / نمیزارند بچینم غنچهای از گل
من از چهار برج قلعه شیبه میشُم / من از دیدار بی بی سیر نمیشُم
اگر دونُم که بی بی ماله مایه / همیشه جالُم، دی پیر نمیشُم
سکینه خانم آی سیبای سکندر / به روی سینههاش صحرای بندر
روی سینههاش من گل بکارُم / خودم باغبون شوُم، آبش بدارُم
میون ریگ بندر من اسیرُم / نبستُم عقد، میترسُم بمیرُم
گرفتام من از این چیتای اعلا / آگر آوای وطن باشد نصیبُم
به بم میرُم تماشای بم کنم من / همه میرند تماشای اناریش
الهی تخت سرشه این گداریش / که هر کس از گدار نترسه آی چنارای سیدحسین یادگاریش