• امروز : پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024

«دوبیتی هایی با طعم انار»،انارنامه سه

  • 03 شهریور 1393 - 0:01
«دوبیتی هایی با طعم انار»،انارنامه سه

«دوبیتی هایی با طعم انار»

دِم ِاُفتِوْ کورِوْ دل، بیقراره                   می چـِرزِه وَختی غُربت خونه داره

بـِلین تـَیْ شُم اَ این بَرجین ِ غربت            بـِرام شهرام که اون شهر اناره

—————–

تویِ این چرخ گردون ،دو اناره                   یکی میوه ،یکی شهر و دیاره

توی ِاون اوّلی صد دونه یاقوت                توی ِاین دوّمی پِسّه به باره

                                   _________

       رِباطی داره وُ یخدونی داره                 یِه ارگ اَ دِوْرِه ی ساسونی داره

زیارتگا« محمدْ صالح(ع)»شمعِه             شهیدا، گِردِ خود مهمونی داره

——————

شِوِ جُمعه به پا و سر دِویدام                    گـُل اَ عشقِ «محمَدْ صالح» چیدام

مثِ اون« بُشْرِ حافی»،پابرهنه                   دویدام تا به پابوسیش رِسیدام

                                     ————–

امین شهرِیش یِه شهرباخُدایه                       بیاض و گلشِنیشام با صفایه

قنات و مسجد و اون پیر کـَنزیش               تمومیش افتخار شهر مایـِه

——————

قدیما مهربونی تو دِلا بی                       زِمسّونا بساط قصه وا بی

تِغـَرسِه ، زیر کـُرسی، پیش باشا                گـِف و قصّه سِرِ شِوْ تا صَبا بی

——————-

یـِه طـَئـْری ساده کِردَن روزِشون شِو ْ        لباسا و غذاشونُم هَمینطِو

مُغو،اِوْگـَرمِو و کاچی و کـُرنو                  قـَتـُغْ شیرینو و شولی و سیرِو

——————-

رَعیَّت بیژِه اِشتِه با اِوِ شور                   دَساشام زَخْ شُد اَ اِرگو و آدور

سِرِ اِوْ رفته تا صُب خِوْ نکِردِه                 حالُ پسِّه می چینه جور و واجور

——————

اناری؛ کار و بارِت رو به راشِه                 الهی تـُؤلِه اَ کار تو واشه

به حقِّ صاحب قرآن سی جز                 نگهدارت «محمدصالح» باشه

 

حسین مهرابی داوود آبادی

 


 


 

 

 

«معنای دو بیتی هایی با طعم انار»

*لحظه ی غروب آفتاب ،دل ، بیقرار است –می نالد وقتی همدمی ندارد

*بگذارید پایین شوم از این خرمنکوب غریبی-بروم به شهرم که آن شهر انار است

*در این دنیای گردون دو انار است- یکی میوه ،یکی شهر و دیار است

*درون آن اولی صد دانه یاقوت- درون این دومی پسته به بار نشسته است

*یک رِباط و یک یخدان دارد-یک ارگ از دوره ی ساسانی دارد

*امامزاده محمد صالح(ع) مانند شمعی است که شهیدان را به دور خود به مهمانی پذیرفته است

*شب جمعه با پا و سر(از شوق) دویدم-گلی از باغ عشق امامزاده محمد صالح«ع» چیدم

*مثل آن بشر حافی(عارف قرن سوم)با پای برهنه به سوی حرمش دویدم تا به پابوس امامزاده محمد صالح «ع»رسیدم

*امین شهر انار،یک شهر با خدا است-بیاض و گلشن انار هم با صفا است

*قنات و مسجد و آن آرامگاه پیر کنزش- همه ی اینها افتخار شهر ماست

*در قدیم مهربانی در دلهای مردم بود-در زمستانها بساط قصه گویی باز بود

*در اوج سرما در زیر کرسی نزد پدربزرگ –گفتگو و قصه گویی از سر شب تا سحر ادامه داشت

*یک جوری با سادگی روز خود را به شب می رساندند-لباس پوشیدن و غذاهایشان هم همینطور( در اوج سادگی بود.)

*(غذایشان شامل..)مُغو(یا «مُکو» نوعی سبزی خود رو)،اشکنه،کاچی،نان کُرنو(نوعی نان گرد و پرمغز شبیه کماچ)،قاتاغ شیرین(شربتو هم میگویند شبیه کاچی که با آرد و شکرپخت می شد)،شولی(اُماچو)و سیرآب بود.(سیرآب از کوبیدن تخم بوداده خربزه یا آفتاب گردان و مخلوط کردن با آب و جوشاندن آن و اضافه کردن آب انار یا تلف«قره قروت» حاصل می شد.با سیرابی که با شکمبه تهیه میشود اشتباه نشود.)

*کشاورززحمت کش نهال پسته را با آب شور در زمین گذاشته است-دستهای او هم از اِرگو و آدور(دو نوع خار)زخم شده است

*به سر آبیاری رفته و شب تا صبح نخوابیده است- اکنون انواع پسته را (با شادی)برداشت میکند.

*ای اناری؛ (انشاا…)کار و بار زندگی بر وفق مرادت باشد-وگِره«تُئله» از کار تو باز شود.

*به حق خدایی که صاحب قرآن سی جزء است..امام زاده محمد صالح«ع» نگهدار تو در زندگی باشد.                

 

 

 

ثبت دیدگاه