سال زراعی که گذشت (مهرماه ۹۲ تا مهرماه ۹۳)، برای پسته، سالی کم آفت بود. از مهمترین آفات پسته، پسیل (شیره خشک) می باشد که امسال طغیان چندانی نداشت. بر خلاف سال گذشته که سمپاشی گسترده ای بر علیه این آفت وجود داشت و در برخی موارد تا ۱۳ نوبت در سال سمپاشی شد، امسال حداکثر ۱ تا ۲ نوبت سمپاشی بیشتر صورت نگرفت. افراد مختلف، از دیدگاه های متفاوت به این مسئله نگاه می کنند.
گروهی ورود سم موونتو به بازار را علت آن می دانند. جمعی دیگر، شرایط خوب آب و هوایی را دلیل کم شدن آفت پسیل قلمداد می کنند. سایرین ممکن است، افزایش تجربه و دانش کشاورزان، نظارت بیشتر بر بازار سم و … را دلیل این سال خوب، از نظر آفت، بدانند.
هر کدام از این علت ها که باعث کاهش جمعیت آفت شده باشد، ریشه آن به لطف الهی بر می گردد. آن کسی که هوا را مناسب کرد، آن کسی که به فکر بنده اش، ساخت موونتو را جاری نمود، آن کسی که قدرت تفکر و اندیشه به کشاورزی داد و …، کسی جزء پروردگار دانا و حکیم نمی باشد. این لطف الهی و کاهش جمعیت آفت در سال جاری باعث شد تا هزینه پسته کاری، حداقل ۵۰۰ هزار تومان در هکتار (۴۰۰ قصب) کاهش یابد.
پس جا دارد تا کشاورزان، ۵۰ درصد از این لطف را برای خود و از ۵۰ درصد دیگر آن، به شکرانه این سال کم آفت، برای خدمت به بندگان خداوند استفاده کنند.
به عبارت دیگر، هر پسته کار، علاوه بر کرامت همیشگی، در ازای هر هکتار باغ پسته خود، مبلغ ۲۵۰ هزار تومان، به نیت تشکر از خداوند برای این سال کم آفت، در راه او هدیه بدهد.
یادمان باشد، می شد با تمام مشکلاتی چون سود پایین پسته کاریها، کم و شور شدن آب، بالا بودن هزینه ها، بدهکاری کشاورزان، پایین بود میزان محصول و …، طغیان آفت هم باشد که نبود. یادمان باشد که می شد دو برابر این مبلغ خرج خرید سم شود که نشد.
پس جا دارد که در کنار تمام مشکلات، به شکرانه این لطف خداوند پرداخته و در کنار تلاش و تفکر، از او بخواهیم که سایر مشکلات را نیز برطرف نماید.

• خدایا، من به عنوان بنده ضعیف تو، در حد توانم از هر هکتار باغ پسته خود، ۲۵۰ هزار تومان در راه تو هدیه می کنم، تو که به کرامت و بخشندگی مشهوری، هر آنچه از خوبی، خود دانی، بکن.

• خدایا، به شکرانه جوانه های گلی که امسال، بر خلاف ۳ سال گذشته، بر شاخه های پسته ام نشاندی و نوید بخش سال آینده ای پر محصول است، با هدیه این پول، جوانه های لبخند را بر لبان کودکان یتیم تو می نشانم.

• پروردگارا، به سپاس در برابر کم شدن سم پاشی و کاهش احتمال بروز سرطان برای من که سالم هستم، این پول را هدیه می کنم به بندگان سرطانی تو.

• خداوندا، به شکرانه این که بهار و تابستان امسال با ورود و خروج از باغ پسته ام، غم مشاهده آفت بر برگ های درختان بر دلم ننشست، با تقدیم این پول، غم دوری از خانواده را از دل زندانیان نیازمند و بی گناه، پاک خواهم کرد.

• خدایا، به پاس قدردانی از لطف تو که به جای برگ های زرد و بی رمق، برگ های سبز و شاداب را به درختان پسته ام دادی و تا پایان فصل نگه داشتی، با مراجعه به مغازه های پایین شهر، به جای برگ های بدهی مستمندان در دفاتر حساب، عبارت “حساب تسویه شد” را خواهم گذاشت.

• خدایا اگر من، من بینوا، من خسیس، من کوچک، من ضعیف، توانایی این همه بزرگی و کرامت را دارم، تو، توی بزرگ، توی بخشنده، توی قادر، توی توانا، کرامت بفرما و چنین سال های خوبی را مکرر کن.

سوره ضحی، آیات ۶ تا ۱۱

“آیا او تو را یتیم نیافت و پناه داد؟ و تو را گمشده یافت و هدایت کرد. و تو را نیازمند یافت و بى نیاز نمود. حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن. و سائل را از خود مران. و نعمتهاى پروردگارت را بازگو کن.”

دکتر محمد عبدالهی عزت آبادی