در شهرستان انار طی روزهای اخیر بحثها درباره انتقال آب از منطقه شمش به “اراضی غیر” بالا گرفته است.
سوال این است اینها چه کسانی هستند؟
پاسخ روشن است. اینها همان کسانی هستند که آبهای زیر زمینی گلشن را استفاده و زمینهای پسته خود را آباد کردند. اینها کسانی هستند که آبهای زیر زمینی گلشن را به نابودی کشاندند و اکنون باغات آن منطقه بر اثر بیآبی یا آب بی کیفیت در حال خشک شدن است.
همین نابودکنندگان منابع آبی، اکنون به منابع آبی در شمش، چشم طمع دوختهاند و میخواهند برای انباشتهکردن حسابهای مالی و آباد کردن باغات پسته خود، آبهای زیرزمینی شمش را نیز نابود کنند.
بر اساس قوانین و آییننامهها انتقال آب از یک چاه به “اراضی غیر” ممنوع است و قانون اگر قانون باشد این افراد انشاالله موفق نخواهند شد که به هدف خود برسند.
این افراد در حالی منابع زیر زمینی دشت انار را نابود کردهاند که هیچ نوع سرمایهگذاری در انار نکردهاند.
این تنها “زنده یاد علیاکبر امین”، چهره ماندگار شهرستان انار بود که در ازای آباد شدن باغات پستهاش، بیش از ۴۰ میلیارد تومان برای ساخت و تجهیز دانشگاه آزاد انار هزینه کرد و در بخش درمانی نیز کلینیک پزشکی را ساخت و به همین دلیل بود که در مراسم خاکسپاری این چهره فرهیخته نیز هزاران نفر به پاس خدماتش شرکت کردند.
دیگرانی که میخواهند آب را از شمش منتقل کنند، تنها به فکر افزایش سرمایههای خود هستند و نابودی منابع آب برایشان مهم نیست و نگرانشان نمیکند؛ چون که با سرمایههای هنگفت خود در سایر شهرها باغ پسته خریدهاند یا آن را در بانکها پسانداز کردهاند و اگر در آینده، منابع آب دشت انار به وضع بسیار وخیمی برسد، این منطقه را ترک میکنند و با سرمایههایی که از طریق نابود کردن منابع آب اندوختهاند، در شهرهای دیگر زندگی خواهند کرد.
امید است که با هوشیاری و همت مسئولان، خواب این افراد معدود آشفته خواهد شد و مردم انار نیز ناچار نباشند در آینده تاوان بیآبی و منفعتطلبی فرا قانونی این افراد را بدهند.
مطلب مرتبط: