۳۷ نظر
۷ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۸:۰۰
هفته‌نامه «آتیه نو» وابسته به سازمان تامین اجتماعی کشور در مصاحبه‌ای با محمدرضا نسب عبداللهی، سردبیر انارپرس به معرفی این سایت پرداخته است.
هفته‌نامه آتیه نو با رویکرد فرهنگی و اقتصادی توسط موسسه آهنگ آتیه وابسته به سازمان تامین اجتماعی کشور منتشر میشود. هفته نامه «آتیه نو» در ۱۶ صفحه و تمام رنگی روزهای یکشنبه هر هفته منتشر می شود.
هفته‌نامه آتیه‌نو در شماره هفته اول مرداد در گزارشی به معرفی سایت انارپرس پرداخته است. متن این گزارش به قلم «فاطمه علی‌اصغر» به شرح زیر است:
«بازدیدهای انارپرس در سال اول در مرز سه هزار بود و کم کم به پنج هزار و شش هزار رسید و اکنون هم بین ۹ تا ۱۲ هزار بار در روز بازدید میشود. این تعداد بازدید وقتی اهمیت پیدا میکند که بدانیم جمعیت شهرستان انار کمتر از ۵۰ هزار نفر است.»
محمدرضا نسب عبداللهی این آمار را از بازدیدهای سایتش فهرست میکند. مرد ۳۶ ساله‌ای که در شهرستان انار (استان کرمان) به دنیا آمده. از سال ۱۳۷۸ وارد عرصه خبرنگاری شده و کارش را هم با هفته‌نامه گلبانگ آزادی رفسنجان آغاز کرده. او سال‌ها در نشریات و روزنامه‌های مختلف کار می‌کرده تا اینکه سایت انارپرس را راه‌اندازی میکند. این سایت خیلی زود تبدیل به یکی از تاثیرگذارترین سایت‌های محلی میشود و مورد استقبال اهالی انار قرار می‌گیرد. مردم انار حالا بسیاری از مشکلات و مسائل خود را از طریق این سایت پیگیری میکنند. سایتی که با کمترین سرمایه راه‌اندازی شد و حالا اهالی انار خبرنگارانش هستند. محمدرضا کتابی هم در معرفی تاریخ انار دارد.
لاکی جا خود، بیدمشکی پیش‌رفت
«دوران کودکی من و هم نسلانم با کودکان امروزی خیلی متفاوت بود. یادم می‌آید که بیشتر بازی‌های ما در دوران بچگی هفت سنگ، سنگ چاری و امثال این بود. خاک و گل هم یکی از عناصر جدا نشدنی در بازی‌های کودکی من بود.»
خاطرات دوران کودکی محمدرضا پر است از روزهای سالم سرشار: «یکی از خاطراتی که الان بیشتر به یادش هستم، قصه‌ای است که پدرم هر شب برایم تعریف می‌کرد و من با لذت به آن گوش می‌دادم. پدرم این قصه را خیلی از شب‌ها برایم تعریف می‌کرد و من هر شب آن را با اشتیاق گوش می‌کردم و انگار برایم تازگی داشت.»
هنوز در گوش محمدرضا نقش‌خوانی‌های قالی مادرش می‌پیچد: «مادرم هر روز صبح تا عصر کارش این بود. لاکی جا خود، بیدمشکی پیش‌رفت…. هنوز عاشق این نقش‌خوانی‌ها هستم اما مادرم سال‌هاست که دیگر قالی نمی‌بافد و البته مدتی است که بر اثر آن قالی‌بافی‌ها با درد کمر و دردهای دیگر مواجه است.»
آشنایی با گلبانگ آزادی
«یکی از مهمترین کسانی که روی زندگی ام تاثیر داشت بدون شک معلم تاریخ ادبیات من در دوره دبیرستان بود. آقای طوسی با سخنان و تشویق‌های خود مرا به نوشتن و خواندن بیشتر ترغیب کرد. امیدوارم هر جا هست سالم و شاد باشد.»
آقای طوسی به این شیوه نگریستن به زندگی را به او آموخت و بعدها آقای باقری، سردبیر هفته‌نامه گلبانگ آزادی رفسنجان به او این فرصت را داد تا بدون هیچ تجربه‌ای در نشریه مشغول به کار شود. محمدرضا کم کم از او و دیگر همکاران بیشتر و بیشتر یاد می‌گیرد و با روزنامه‌نگاری آشنا میشود، هر چند که از دوران دبیرستان میل به نوشتن داشت: «از دوره دبیرستان نوشتن را دوست داشتم. میل به انعکاس نوشته‌ها و مطالب در جایی که هنوز نمی‌دانستم کجاست، مرا در دوره دبیرستان به سمت روزنامه دیواری برد. با شوق و ذوق روزنامه دیواری تهیه می‌کردم.»
وارد دانشگاه که میشود همان سال اول با کمک یکی از دوستانش نشریه دانشجویی راه می‌اندازد. «نام نشریه دانشجویی ما “نقطه سر خط” بود. آن را در دانشگاه ولی‌عصر رفسنجان راه‌اندازی کردیم و مدتی بعد هم در سال ۱۳۷۸ عملا حرفه خبرنگاری را در هفته‌نامه گلبانگ آزادی آغاز کردم.»
انارپرس متولد میشود
محمدرضا با میل به نوشتن و انتشار آن‌ها روزگار می‌گذارند تا اینکه ایده انارپرس به ذهنش می‌رسد: «چند سالی بود که ایده راه‌اندازی یک سایت خبری را برای زادگاهم داشتم. سال ۱۳۹۱ به دلیل وضعیت ناگوار آثار تاریخی شهرستان انار، این ایده را عملی و سایت را راه‌اندازی کردم.»
انارپرس با انتشار گزارش‌های متعدد درباره مشکلات شهرستان انار خیلی زود جای خود را در میان مردم باز کرد.
«سایت انارپرس به مسائل محلی می‌پردازد. آن‌قدر محلی که نمونه دیگری از آن را نمی‌توانید پیدا کنید. البته مسائل و اخبار غیرمحلی را نیز بازتاب می‌دهیم اما اخبار و گزارش‌های اصلی و پرمخاطب سایت، خبرهای محلی است. مثلا گزارش درباره عدم وجود بیمارستان در انار یا مشکلات جاده کمربندی و خیلی از مسائل دیگر.»
انارپرس یک خبرنگار هم در انار ندارد
انارپرس در شهرستان انار حتی یک خبرنگار هم ندارد: «البته یکی از همشهریان با ما در خصوص تهیه گزارش‌های تصویری همکاری دارد اما در اصل این خود مردم و مخاطبان هستند که هر روز اتفاقات و مسائل مختلفی را که با آن درگیر بوده‌اند یا مشاهده کرده‌اند به ما اطلاع می‌دهند و ما هم از طریق خبرنگاری که در شیراز داریم موضوعات را پیگیری میکنیم. بخش زیادی از عکس‌هایی هم که در سایت منتشر میشود، عکس‌هایی است که مخاطبان از موضوعات خبری و غیر خبری تهیه و ارسال میکنند. در واقع می‌توانم بگویم انارپرس با مخاطبانش زنده است.»
روند بازدیدهای انارپرس همیشه رو به رشد بوده است. محمدرضا مثالی می‌زند: «زمستان سال ۱۳۹۲ شهرستان انار شاهد بارش برف نسبتا خوبی بود. در این روز در سایت اعلام کردیم که مخاطبان عکس‌هایی در خصوص روز برفی در انار ارسال کنند. مخاطبان هم تعداد زیادی عکس ارسال کردند. انارپرس در این روز نزدیک به ۲۰ هزار بار مورد بازدید قرار گرفت.»
بازدیدهای انارپرس در سال اول در مرز سه هزار بود و کم کم به پنج هزار و شش هزار رسید و اکنون هم بین ۹ تا ۱۲ هزار بار در روز بازدید میشود. این تعداد بازدید وقتی اهمیت پیدا میکند که بدانیم جمعیت شهرستان انار کمتر از ۵۰ هزار نفر است. در واقع کمتر کسی است که در شهرستان انار سایت انارپرس را نشناسد.
تعدادی از بازدیدهای سایت انارپرس به خارج از شهرستان انار مانند شهرستان‌های همجوار و یا شهرها و کشورهایی که اناری‌ها در آن سکونت دارند، مربوط میشود: «جالب است بگویم مثلا در مسابقه عکس سفره هفت سین که امسال برگزار کردیم یکی از عکس‌های دریافتی از ایالت میشیگان آمریکا بود. خیلی از عکس‌ها هم علاوه بر شهرستان انار از شهرهای دیگر مانند تهران، کرج، مشهد، اصفهان، یزد، کرمان و … ارسال شده بود.»
کارهای غیرقانونی متوقف شد
بسیاری از مردم انار حتی یک بار هم محمدرضا را ندیده‌اند اما او را می‌شناسند: «اغلب مردم، سایت انارپرس را به دلیل پیگیری مشکلات شهرستان انار مورد تحسین قرار می‌دهند. اقلیتی هم هستند که یا به دلیل اینکه انارپرس از عملکردشان انتقاد کرده و یا به دلیل نوع اخبار سیاسی سایت، مرا مورد حمله قرار می‌دهند.»
انارپرس در معرفی و دفاع از آثار تاریخی و نهادینه کردن حفظ و نگهداری آن‌ها هم موثر بوده و توانسته نقش مهمی را بر عهده بگیرد: «حداقل می‌توانم بگویم که آن‌ها را در خصوص مسائل شهرستان و حتی مسائل کلان‌تر، پیگیرتر و حساس‌تر کرده است.»
یکی از مهمترین کارهایی که انارپرس در عمر سه ساله خود کرده، این است: «شهرستان انار با بحران آب‌های زیرزمینی و کم‌آبی مواجه است و بحث حفاظت از منابع آب باید جدی گرفته شود اما برخی نه تنها در حفاظت از منابع آب جدی نیستند بلکه صرفا به دنبال منافع اقتصادی خود و تولید پسته بیشتر هستند. مثلا در مواردی برخی افراد قصد داشته‌اند که به طور غیرقانونی، آب را از یک چاه کشاورزی به مزرعه‌ای دیگر منتقل کنند که با خبررسانی‌های انارپرس این اقدامات متوقف شد.»
آینده روشن
«همسرم همواره مانند یک دوست و همراه در این سال‌ها کنارم بوده که از او تشکر میکنم.» محمدرضا این را می‌گوید؛ مردی که مشوقان اصلی او همیشه مخاطبانش بوده‌اند. مردی که چشم امیدش به روزهای آینده سایت است: «اگر همین روند ادامه داشته باشد، آینده روشنی خواهد داشت که امیدوارم اینچنین باشد.»
او حالا مردی است که با اشتیاق در راه انار گام بر می‌دارد، شهری که پسته اکبری آن معروف است و آثار تاریخی مشهوری دارد.