فاطمه بهبودی، عکاس مستند اجتماعی است که به دلیل مجموعه عکس “مادران انتظار” در مسابقات بینالمللی برگزیده شده است.
مجموعه عکس فاطمه بهبودی با عنوان “مادران انتظار” درباره مادران شهدای مفقودالاثر جنگ هشت ساله ایران و عراق است.
بیش از ۲۰۰ هزار ایرانی در طول جنگ ۸ ساله بین ایران و عراق به شهادت رسیدند. در پایان جنگ در سال ۱۳۶۸پیکر بیش از ۱۰ هزار ایرانی، مفقود الاثر بود.
مجموعه عکس “مادران انتظار” برنده ورلد پرس فتو در سال ۲۰۱۵ ، مقام اول پوی آمریکا در سال ۲۰۱۴ ، پنج عکاس برتر زن آسیا و مستر کلاس ورلد پرس فتو ۲۰۱۳ شده است.
فاطمه بهبودی درباره دلیل انتخاب این موضوع برای عکاسی به انارپرس گفت: برای مسترکلاس “ورلد پرس فوتو” که یک فضای حرفه ی آموزشی است، به عنوان ۱۲ عکاسی نخبه زیر ۳۰ سال جهان انتخاب شدم و موضوع کار هر یک از ما در کشورهای خودمان “امید” بود.
وی افزود: من چون از چند سال قبل از مراسم تشییع شهدا عکاسی میکردم این به من انگیزه داد که وارد این داستان بشوم و روی آن عمیق کار کنم.
این عکاس خاظرنشان کرد: تقریبا برای این پروژه نزدیک به دو سال وقت گذاشتم و برای هر مادر یک روز یا دو روز و گاهی چند ساعت وقت میگذاشتم.
فاطمه بهبودی گفت: میخواهم این کار را برای کتابم و نمایشگاههای بعدیام ادامه بدهم اما چون حمایت مالی ندارم، فعلا پروژه خیلی کند پیش میشود.
وی درباره عکسهای بعدی مجموعه مادران انتظار افزود: شاتهای بعدی من در عراق خواهد بود و امیدوارم بتوانم روز این مجموعه را کامل کنم. چون داستان مادران انتظار بخشی از تاریخ ایرانیان است و تا زمانی که کامل نشود ادامه خواهم داد.
بخشی از عکسهای فاطمه بهبودی (مجموعه مادران انتظار)
این مادر شهید اهل فسا در استان فارس است. او ۳۰ سال است که منتظر بازگشت پسرش است
این همان مادر اهل فسا است که یادگارهای پسرش را در یک ساک جمع کرده.
مادر اهل فسا هر وقت دلتنگ پسرش میشود، زیر درختی در حیاط میخوابد. این درخت را پسرش ۳۰ سال قبل کاشته است.
عکس زیر مادر شهیدی را نشان میدهد که در ایلام زندگی میکند. او نیز ۳۰ سال است که همچنان چشم به راه پسرش است
این همان مادر اهل ایلام است. او هر وقت دلتنگ پسرش میشود، لباس فرزندش را در آغوش میکشد و اشک میریزد
این مادر هم که سالهاست منتظر بازگشت پیکر پسر شهیدش است، زیر درختی که پسرش کاشته، گریه میکند
عکس زیر مادری را نشان میدهد که پیکر پسرش بعد از ۳۱ سال کشف شد. اقوام به او تلفن میزنند و خبر یافتهشدن پسرش را به او تبریک میگویند
عکس زیر مادری را نشان میدهد که پس از ۳۰ سال جنازه پسرش را که از طریق پلاکش شناسایی شده، در آغوش می کشد.
به دلیل اینکه از این شهدا بعد از گذشت دهها سال، چیزی جز استخوانها باقی نمانده، آنها را در پنبه میگذارند.