یک بیمار اهل شهربابک روز دوشنبه ۱۶ شهریور با آمبولانس بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان شهربابک به مراکز درمانی یزد منتقل شد.
پیگیری‌های انارپرس نشان می‌دهد که ظاهرا فقط افرادی می‌‌توانند با آمبولانس‌های مراکز درمانی انار و شهربابک به یزد منتقل شوند که جزو پرسنل بیمارستان و مراکز درمانی باشند.
فردی که هم که با آمبولانس بیمارستان شهربابک به یزد منتقل شده بر اساس همین رویه بوده است. در سال‌های اخیر در مواردی برخی از بستگان پرسنل بیمارستان انار نیز به یزد منتقل شده‌اند اما این رویه در مورد سایر مردم اجرا نمی‌شود.
نکته جدی که در اینجا مطرح می‌شود، این است:
هدف عالی جامعه پزشکی و درمانی نجات جان بیماران است و بر همین اساس از هیچ تلاش و کمکی در این زمینه نباید فروگذاری کرد.
اگر پرسنل یا یکی از بستگان پرسنل بیمارستان‌های انار، شهربابک یا هر نقطه دیگر در استان کرمان این اجازه را دارند که با آمبولانس‌های دولتی به یزد منتقل شوند؛ بر پایه کدام استدلال عقلی، سایر مردم از این حق محروم هستند؟
مسئولان در اینگونه موارد اصرار دارند که بیمار به مراکز درمانی استان کرمان منتقل و تحت درمان قرار گیرد اما چرا این اصرار و دستورالعمل صرفا برای مردم است و نه برای پرسنل مراکز درمانی؟
آیا جان کسانی که در اینگونه مراکز مشغول به کار هستند، عزیزتر از سایرین است؟
مسئولان علوم پزشکی در استان کرمان چه بخواهند و چه نخواهند باور عمومی بر این عقیده است که مراکز درمانی یزد بهتر از مراکز درمانی استان کرمان هستند و حتما به همین دلیل است که حتی اغلب پرسنل مراکز درمانی در شهربابک و انار و … مراکز درمانی یزد را انتخاب می‌کنند.
بدون شک با ایجاد ممنوعیت برای مردم، هرگز نمی‌توان سطح کیفیت درمان را ارتقا داد. ارتقای کیفیت در یک فضای سالم شکل می‌گیرد. مسئولان بهتر است با مردم کمی مهربان‌تر باشند و وقتی عزیزی از این مردم دچار بیماری می‌شود و خواستار انتقال به یزد هستند؛ با آنها همراهی کنند نه آنکه حق انتخاب بیمارستان را از آنها بگیرند.
بازگشت آمبولانس بیمارستان شهربابک از یزد، دوشنبه ۱۶ شهریور، حوالی گردنه کرمانشاه
(عکس‌های ارسالی از سوی یکی از مخاطبان)
