۱۳ نظر
۲۲ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۵:۵۴
خوب گوش کنید؛ آری هنوز هم صدای برپاکی و کلوزار بر تار و پود قالیها در انار به گوش می‌رسد.
بهشت از دستان شما قالی‌بافان می‌روئید. وقتی که از هیچ آن همه زیبایی می‌آفریدید و آوازهایتان لالایی توأمان بود برای قالی و ما که در تار و پود صدایتان به رویا بنشینیم. شما در اتاقی بیرنگ و رو، رویا می‌بافتید و دردهایتان را به گل می‌نشاندید و این فرش نشان از عرش داشت و پیروزی مهرتان بر سختی‌های زندگی.
قالی بافی در انار قدمتی کهن دارد و پیشینه آن به قرن‌های بسیار دور بر میگردد.
در قدیم بافت نوع خاصی از قالی و قالیچه در انار رایج بوده که به آن فرش کرکی می گفته اند و ارزش آن بیش از سایر فرش ها بوده است.
بافت قالی در انار از گذشته های دور تا حدود نیم قرن پیش، به قالی های زمینی محدود می شد تا اینکه در سال ۱۳۴۲ شمسی، زنی به نام اشرف نجاریان برای نخستین بار دستگاه قالی بافی هوایی را در انار برپا کرد و شاگردان بسیاری نزد او قالی بافی آموختند. او کم کم به اشرف قالی باف مشهور شد. علاوه بر اشرف قالی باف، استادان بنام دیگری نیز در انار قالی بافی را در آن دوران آموزش می دادند.
در سال ۱۳۵۰ شمسی نزدیک به ۳۰۰ دستگاه قالی بافی هوایی و ۲۰۰ کارگاه قالی بافی زمینی در انار وجود داشته است.
امروز نیز بیش از هزار بافنده قالی تحت پوشش کارگاه قالیبافی گل آذین انار در حال فعالیت هستند.
گزارش ویدئویی انارپرس درباره قالی بافی در انار را از این ****لینک**** می‌توانید دانلود کنید یا در زیر به طور آنلاین ببینید.
کاری از: محمدرضا نسب عبداللهی
گوینده متن: الهه بهاریان
موسیقی: کریستف رضاعی
مدت زمان: سه دقیقه و ۳۰ ثانیه