در تاریخ کم نیستند مردان بزرگ اناری که جایگاه ویژهای داشتهاند. از جمله آنها میتوان به خواجه صدرالدین محمد اناری، خواجه محمد شریف، محییالدین بن بدرالدین اناری، ملا محمدحسین اناری و… اشاره کرد.
خواجه صدرالدین محمد اناری، وزیر شاه محمود، حاکم جنوب ایران در دوره حکومتی آل مظفر (حدود ۸۰۰ سال قبل) بوده است.
آل مظفر سلسلهای بود که در قرن هشتم هجری قمری بیشتر بر جنوب ایران و گاه بر تمام ایران بزرگ به جز خراسان حکومت میکرد.
درباره خواجه صدرالدین محمد اناری در صفحه ۲۵۲ کتاب «دستور الوزراء» میخوانیم: «وزیر شاه محمود بود. اما بنا بر آنکه نسبت به شاه شجاع (بردار شاه محمود) اخلاص بیشتر داشت؛ در وقتی که شاه شجاع به عزم تسخیر اصفهان، رایت نصرت نشان برافراشت، خواجه صدرالدین، “علوفات متجنده و لشکریان” را کم کرد و این معنی را در صورت کفایت به عرض شاه محمود رسانید و کیفیت اینخیانت بر ضمیر شاه محمود روشن شده،خواجه را معزول گردانید.»
علوفات متجنده و لشکریان به معنای آذوقه و دستمزد امرا و فرماندهان و سربازان است.
کتاب دستور الوزراء، شامل احوال وزرای اسلام تا انقراض تیموریان میشود.در کتاب تاریخ آل مظفر اثر دکتر ستوده (صفحه ۱۵۴) آمده است: «خواجه صدرالدین اناری که وزارت شاه محمود را داشت و نسبت به شاه شجاع اخلاص میورزید، عمداً مرسومات و مواجب لشگریان را نمیداد تا سپاهیان از او (شاه محمود) مایوس شده، به شاه شجاع بپیوندند. شاه محمود چون از عمل خواجه صدرالدین اطلاع یافت، او را از وزارت خلع کرد.»
خواجه صدرالدین اناری در نهایت توسط «خان سلطان» زن شاه محمود در شیراز به قتل رسید.