• امروز : پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024

تلاش اراکی‌ها برای ساخت ضریح ابراهیم مجاب، پدر امامزاده محمدصالح انار

  • 26 شهریور 1392 - 0:01
تلاش اراکی‌ها برای ساخت ضریح ابراهیم مجاب، پدر امامزاده محمدصالح انار

 هنرمندان اراکی تا چند هفته دیگر کار ساخت ضریح جدید ابراهیم مجاب (ع) را که پدر امامزاده سید محمد صالح (ع) انار است به پایان می‌برند و ضریح برای نصب به کربلا منتقل خواهد شد. کتاب جغرافیای کرمان از امامزاده انار به نام “امامزاده واجب‌التعظیم شاهزاده محمدصالح” یاد کرده است.

ابراهیم مجاب (ع) نوه امام موسی کاظم (ع) است که قبرش در کربلا و کنار مرقد امام حسین (ع) قرار دارد. پدر ابراهیم مجاب نیز محمد عابد (برادر امام رضا و شاهچراغ علیهم السلام) نام داشته که قبر وی در ضلع جنوب شرقی حرم شاهچراغ شیراز قرار دارد.

مردم انار هرگاه به زیارت شاهچراغ در شیراز می روند، می توانند قبر جد (پدربزرگ) امامزاده انار را نیز که در ضلع جنوب شرقی صحن شاهچراغ است، زیارت کنند.

ابراهیم مجاب چند فرزند به نام‌های “محمد (امامزاده محمدصالح انار)، علی (امامزاده علی سیرجان) و احمد (قصر بن هبیره)” داشته است.

بر اساس اسناد و کتاب‌هایی همچون “تنقیح المقال، منتهی الامال، الفخری فی الانساب، شبهای پیشاور، گنجینه دانشمندان و…” نسب امامزاده محمدصالح (ع) انار به امام موسی کاظم (ع) می‌رسد.

به زبان ساده نسب امامزاده محمدصالح انار به این شرح است: محمد صالح (مدفون در انار) پسر ابراهیم مجاب (مدفون در کربلا) پسر محمدعابد (مدفون در شیراز) پسر امام موسی کاظم (ع)

عکس آرامگاه امامزاده سیدمیرمحمدعابد، جد امامزاده محمدصالح انار که در ضلع جنوب شرقی شاهچراغ قرار دارد

Shhzz

ابراهیم مجاب و فرزندانش برای مدتی از کربلا به شیراز آمدند و سپس دوباره به کربلا مراجعت کردند. با وفات ابراهیم مجاب دو تن از فرزندان وی یعنی محمد و علی در سال ۲۴۷ هجری قمری عازم شیراز شدند و سپس از آنجا به سیرجان آمدند. امامزاده علی در سیرجان ماند و امامزاده محمدصالح نیز به شهر کرمان رفت و پس از مدتی به دلیل اینکه از سوی حاکمان وقت کرمان مورد تعقیب قرار گرفت، این شهر را به سوی شهر آبان (انار کنونی) ترک کرد و ده ها سال در این شهر که محل عبور کاروان ها بود، به صورت ناشناس به فعالیت پرداخت تا اینکه توسط ماموران کرمان شناسایی شد و در حدود سال ۳۰۰ تا ۳۱۰ هجری قمری در انار به شهادت رسید.

گفته می‌شود امامزاده محمدصالح (ع) با دستور فردی تازه مسلمان به نام “سعید” که قبلا یهودی بوده و توسط قومی به نام “مرتک” در انار به شهادت رسیده است. سعید مدتی پس از این اتفاق از عمل خود پشیمان شده و مزرعه سعیدآباد را وقف مزار امامزاده می‌کند.

امامزاده محمدصالح (ع) انار چند فرزند پسر به نام‌های “احمد، محمد حسین و ابوعلی” داشته است. احمد و محمدحسین به کربلا رفتند اما ابوعلی به شیراز رفت. سادات عابدی مجابی نوادگان ابوعلی هستند. مرحوم سلطان‌الواعظین شیرازی از جمله نوادگان ابوعلی پسر امامزاده محمدصالح انار بوده که ۴۲ سال پیش فوت کرده است.

نسب سلطان‌الواعظین شیرازی بر اساس آنچه آیت‌الله مرعشی نوشته به امامزاده محمدصالح انار می‌رسد:

shjare

 

عکس‌هایی از سلطان‌الواعظین شیرازی که نسبش با ۲۲ واسطه به امامزاده محمدصالح انار می‌رسد:

soltan1

soltan2

زندگی‌نامه سلطان‌الوعظین:

مرحوم « سید محمدبن علی اکبر» مشهور به « سلطان الواعظین شیرازی» فرزند اشرف الواعظین حاج علی اکبر در حدود سال ۱۲۷۵ شمسی (۱۳۱۴ ق.) در تهران متولد شد و مقدمات را در تهران فرا گرفت.

سپس در ۱۲ سالگی به همراه پدرش به عراق رفت و مدت دو سال در کربلا، سطوح متوسطه را خواند. سپس در خدمت پدر به کرمانشاه عزیمت نمود و به تبلیغ شریعت پرداخت.

 سید محمد سپس برای تکمیل علم و کمال خویش به کشورهای عراق، سوریه، فلسطین، اردن، مصر و هندوستان مسافرت نمود و با گروه های بسیاری از یهودیان، مسیحیان، برهمائیان و مسلمانان اهل سنّت و …. مناظرات دینی و مذهبی داشت  .

 مرحوم سلطان الواعظین ، در ربیع الاول سال ۱۳۴۵ هجری قمری درحالی که بیش از سی سال نداشت، بعد از تشرف به حج از طریق دریا، به کراچی و دیگر شهرهای مهم هند و پاکستان رفته و بنا به درخواست دوستان خود و با توجه به شهرتی که داشته، جلسات مناظره متعددی با علمای هندو و سایر مذاهب اسلامی برگزار می کند.

از جمله آن ها جلسه ای بوده که در حضور گاندی برگزار شده و با پیروزی او به اتمام رسیده است و در جراید آن روزگار هند چاپ می شود.

در شعبان همان سال هم به دعوت « سید عنایت علیشاه نقوی» (مدیر هفته نامه در نجف) و «محمد سرور خان» (از با نفوذترین خاندان قزلباش پاکستان) برای اجرای تنها برنامه سخنرانی عمومی خود به زبان فارسی در هند، « سیالکوت» و از آنجا به « پیشاور» پاکستان که در مرز افغانستان واقع شده می رود.

 جلسات سخنرانی، عصرها در امام باره (حسینه) مرحوم « عادل بیک رسالدار» با موضوع « اثبات امامت» برگزار می شد و گاهی تا سه ساعت به طول می انجامید.

 روزی دو نفر از روحانیان اهل سنت به نام های «حافظ محمد رشید» و «شیخ عبدالسلام» که اهل ملتان کابل بودند، به ملاقات ایشان آمده و تا ده شب مشغول مناظره می شوند. این جلسات که در منزل شخصی به نام « میرزا یعقوب علی» برگزار می شد و تا شش ساعت و گاه تا طلوع فجر ادامه می یافت، با حضور چهار نفر خبرنگار و حدود دویست مستمع شیعه و سنی اهمیتی یافته و گزارش آن هر روز صبح در جراید منتشر می گردد.

بعدها خود سلطان الواعظین از روی گزارشات چاپ شده  در جراید، این مناظرات را در کتابی به نام « شب های پیشاور» مرتب و چاپ کرد.

مرحوم سلطان الواعظین شیرازی سرانجام در هجدهم مهر ۱۳۵۰ شمسی برابر با بیستم شعبان ۱۳۱۹ ق. در ۷۵ سالگی در تهران درگذشت.

ثبت دیدگاه