شهرستان انار اولین شهرستانی است که بزرگترین طرح آبشیرین کشاورزی در تعدادی از تلمبههای آن اجرا شده است، آبشیرین کنهایی که آلودگی زیست محیطی ایجاد کردهاند و به همین دلیل در این زمینه شکایتهایی به دستگاههای مسئول ارائه شده است.
این آبشیرینکنها باعث افزایش شوری «آب و خاک» زمینها و چاههای اطراف میشود.
محمود صفرزاده، مدیرکل محیط زیست استان کرمان اخیرا در جلسه شورای آب استان گفته: «در شهرستان انار از عمق ۲۸۰ متری یا ۳۰۰ متری آب استحصال میشود و عدهای از مالکین برای نجات باغات خود آب شیرین کن نصب کردهاند… این آب شیرینکنها پساب زیادی دارند و تقریبا ۵۰ درصد آبی که از این طریق به دست میآید، پساب است و به همین دلیل تعدادی شکواییه در این زمینه مطرح شده که باید بررسی شود.»
دکتر محمدعلی نواب در همین زمینه مطلبی به انارپرس ارسال کرده است:
بیش از یک سال است که آب شیرین کنهایی توسط چند نفر از مالکین در شهرستان انار استان کرمان راه اندازی شده است.
از بدو راهاندازی این آب شیرین کنها، بحثهای زیادی درباره آسیبهای پساب این آب شیرین کنها به خاک و آب منطقه در گرفته است.
بسیاری بر این باورند که آب شیرین کنها هر چند نقطه امید منطقه در شرایط کم آبی است اما نباید از آسیبهای پساب ناشی از آن غافل بود.
مطالعات معتبر در کشورهای دیگر نشان میدهد که دفع بدون برنامه این پسابها آسیبهای بازگشت ناپذیری برای خاک و آبهای زیرزمینی به همراه خواهد داشت. در این میان مساله نگران کننده آن است که آب شیرین کنهای شهرستان انار بدون هیچ برنامه قبلی، اقدام به دفع این پسابها در نزدیکی زمینهای کشاورزی دیگران کردهاند.
متاسفانه با وجود همه پیگیریهای کشاورزان منطقه، هیچ یک از ارگانهای مسوول نفیا یا اثباتا درباره این نوع از دفع پسابها واکنشی نشان ندادهاند. سکوت این دستگاهها در شرایطی است که در خلال چند ماه گذشته، رهبر معظم انقلاب بارها بر لزوم حفظ محیط زیست تاکید کردهاند.
در این میان سازمان محیط زیست نیز بعنوان متولی اصلی، ظاهرا اراده یا توان لازم برای برخورد با این مساله بغرنج را ندارد و با اینکه چندین نوبت قول پیگیری از سوی این سازمان داده شده در عمل شاهد هیچ اقدامی نبودهایم. با توجه به آنکه فرمایشات رهبر معظم انقلاب در زمینه حفظ محیط زیست فصل الخطاب است، امیدواریم در مدت خاموشی چاههای آب دهی شاهد اقدامی اساسی از سوی ارگانهای ذیربط در این مورد باشیم که عدم توجه به این مساله مهم میتواند خشم و نارضایتی کشاورزان منطقه را بیش از پیش به همراه داشته باشد.