مردم انار، پرنده‌ای را به نام «فاسُلطون» می‌شناسند، همان کلمه‌ای که در محاوره به آن می‌گوییم: «فا سلطونو».
این پرنده که نامش جغد است، در فرهنگ مردم شهرستان انار «فا سُلطونو» نام دارد.
آیا می‌دانید که این کلمه، بسیار کهن است؟
پرنده‌ای که ما در انار به آن می‌گوییم «فا سُلطونو»، همان کلمه «فاطمه سُلطونگ» است که در شکل محاوره‌ای آن به «فا سُلطونو» تبدیل شده است.
کتاب “فرهنگ بهدینان» که هزاران کلمه مورد استفاده زرتشیان در ایران باستان تا دوره معاصر را جمع‌آوری کرده، نوشته که «فاطمه سلطونگ» در ادبیات زرتشتیان، همان جغد است.
از این نوع کلمات زرتشتی در فرهنگ مردم انار، بسیار است. مانند «آدور، شاگردونی، برجین، برجوش، بو و برنگ، پاجوش، پاکار، پایو، پخلی، دولخ، گو خدا، لرد، هادرمون، یه شونده رو، بادیون، آنومید، انارومرو، او (به معنی آب) و….»
مردم انار پیش از ورود اسلام به ایران، آیین‌های یکتاپرستی از جمله مهرپرستی و زرتشتی داشتند و این کلمات همچنان در فرهنگ مردم باقی مانده است.
محمدرضا نسب عبداللهی
*********
