قرآن انسان را توصیه میکند که از نعمتهای الهی استفاده کن و به دیگران نیز کمک نما. قرآن در این زمینه یک حس آرام بخش و تلطیف افکار را ایجاد میکند. حسی که استرس را کاسته، تصمیم گیری را راحت میکند و تفکر را آسانتر مینماید.
حس تجاوز، ظلم و زیاده خواهی را میگیرد و انگیزه حفاظت، دوستی و مهربانی و حس شکر گذاری را تقویت مینماید.
این احساسات پاک باعث افزایش اعتماد در روابط اجتماعی شده و در نهایت سرمایههای اجتماعی را افزایش میدهد. سرمایههای اجتماعی باعث حفاظت منابع آب میگردد.
به عبارت دیگر، نخستین مرحله در کمک به هم نوع استفاده از ابزار عاطفی است. تاثیر روانی این روش از طریق حس انسان دوستی و تحریک احساسات عاطفی صورت میگیرد.
این حس باعث میشود تا انسان در رابطه با هم نوعان خود ارزان محاسبه نماید. بخشش ارزان باعث میشود تا در ارزش گذاری مالی داراییهای ارائه شده به افراد دیگر تخفیف حاصل شود. این داراییها شامل زمان، پول و… است.
مجموع این مسائل از دید اقتصادی باعث کاهش نرخ تنزیل میگردد. به عبارت دیگر در ازای دادن یک دارایی به دیگران توقع دریافتی کمتری مینماید. پس روش قرآن این است که در مرحله نخست برای رسیدن به یک هدف عالی، آسانترین روش را انتخاب کند. روش آسان و ارزانی که در اصل دلیل آفرینش انسان بوده و طبیعت آدمی بر آن استوار است. روشی که بر پایه عشق، عاطفه، محبت، وخلاصه تمام خوبیها میچرخد. در صورتی که این روش پاسخگو نباشد به مراحل بعد متوسل میشود و روشهای دیگری را ارائه مینماید.
سوره نساء، آیه ۸
«و اگر به هنگام تقسیم (ارث)، خویشاوندان (و طبقه اى که ارث نمى برند) و یتیمان و مستمندان، حضور داشته باشند، چیزى از آن اموال را به آنها بدهید; و با آنان بطور شایسته سخن بگویید.»