• امروز : پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024

دیدگاه قرآن در خصوص ترجیح منافع شخصی بر منافع اجتماعی و تاثیر آن بر تخریب منابع آب

  • 20 بهمن 1394 - 6:06
دیدگاه قرآن در خصوص ترجیح منافع شخصی بر منافع اجتماعی و تاثیر آن بر تخریب منابع آب

افرادی که انفاق نمی کنند، منافع اجتماعی را فدای منافع شخصی خود می نمایند. این مسئله به ویژه در خصوص فعالیت هایی که به صورت اشتراکی است بسیار با اهمیت می باشد. در این خصوص مثال واضح آن منابع طبیعی و به ویژه آب را می توان مثال زد. پیامد چنین ویژگی نیز تخریب منابع طبیعی است.

ویژگی دیگر افرادی که انفاق نمی کنند، این است که نتایج کارهایشان برای آنها اهمیت ندارد. به عبارت دیگر در محاسبات خود تنها به منافع شخصی کوتاه مدت خود می اندیشند. در حالی که تاثیر اعمال خود در بلند مدت و بر افراد دیگر اجتماع را مد نظر قرار نمی دهند.

این در حالی است که وجود تاثیرات متقابل در اقتصاد و به ویژه در منابع طبیعی بسیار با اهمیت است. وجود هزینه ها و منافع جنبی (Externalities) در فعالیت های بهره بردار از منابع طبیعی و به ویژه آب دارای اهمیت بالایی است. این مسئله اگر مورد توجه قرار نگیرد به دنبال خود تخریب منابع طبیعی را به بار می آورد.

عقیده ای به اصلاحات اجتماعی و اقتصادی ندارند. این از ویژگی دیگر افرادی است که از انفاق دوری می گزینند. این نیز از پدیده دنبال نمودن نفع شخصی ناشی می شود. به عبارت دیگر فردی که تنها به منافع شخصی خود می اندیشد زندگی و شرایط اقتصادی دیگران برایش هیچ اهمیتی ندارد. لذا تمایلی به اصلاح وضعیت افراد یا اجتماع ندارد. این در حالی است که بر خلاف اندیشه این افراد، فعالیت در اجتماعی که از قوام کافی برخوردار نبوده و دارای سرمایه اجتماعی کافی نیست، حداکثر نمودن منافع شخص نیز اتفاق نخواهد افتاد. زیر تضاد منافع افراد در نهایت به آنارشیستم و هرج و مرج منتهی شده و امنیت سرمایه گذاری به طور کامل از بین می رود.

سوره توبه، آیات ۱۲۰ و ۱۲۱

“سزاوار نیست که اهل مدینه، و کسانى از اعراب بادیه نشین که اطراف آنها هستند، از پیامبر خدا جدا شوند; و براى حفظ جان خویش، از جان او چشم بپوشند. زیرا هیچگونه تشنگى و خستگى، و گرسنگى در راه خدا به آنها نمى رسد و هیچ گامى که موجب خشم کافران مى شود بر نمى دارند، و ضربه اى از دشمن نمى خورند، مگر این که به خاطر آن، عمل صالحى براى آن ها نوشته مى شود; زیرا خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمى کند.”

دکتر محمد عبدالهی عزت‌آبادی

ثبت دیدگاه