چند ماه پیش در خبری گزارش دادیم که توسعه مهدیه امامزاده محمدصالح (ع) انار با هزینه چند صد میلیونی آغاز شده است.
بسیاری بر این عقیدهاند که توسعه مهدیه در حال حاضر اولویت ندارد اما متاسفانه آنگونه که از شواهد بر میآید با اصرار اوقاف استان کرمان و ضعف برخی از مسئولین در انار، به جای انجام کارهای ضروریتر درباره امامزاده، توسعه مهدیه در دستور کار قرار گرفته است.
کافی است سری به نمای جلوی امامزاده بزنید تا اوج نابسامانی و خاکآلودگی را مشاهده کنید. زمینهای خاکی اطراف امامزاده از جمله زمینهای موسوم به “گبری” در بلوار بهشتی نیز مزید بر علت شده و گرد و غبار را مهمان آستانه امامزاده کرده است.
تکلیف زمینهای گبری باید از طریق صاحبان اصلی آن روشن شود
تکلیف زمینهایی که مالک مشخص دارد باید روشن شود و زمینهای گبری نیز از صاحبان اصلی آن در صورت رضایت خریداری شود و طرحی مناسب در آن اجرا گردد.
از سوی دیگر محوطه خاک آلود و نابسامان جلوی امامزاده، اولین منظری است که از این بنای تاریخی مذهبی به چشم میخورد و شایسته نیست که با وجود این منظر نازیبا، توسعه مهدیه در دستور کار قرار بگیرد. این محوطه را میتوان با فضاسازی مناسب و گلکاری و درختکاری، چنان زیباسازی کرد که چشمنواز گردد.
همچنین مسئولان هیات امنای امامزاده انار توجه داشته باشند که خانه تاریخی خادم آستانه را میتوان در طرح جامع حفظ کرد و از آن با کاربری مناسب استفاده نمود. کافی است به این موضوع بیاندیشند که از این دست خانهها در انار دیگر وجود ندارد و حفظ و احیای آنها برای معرفی به آیندگان و نسلهای بعدی بسیار ضروری است. علاوه بر این هجوم زندگی ماشینی و تکنولوژی، انسان قرن حاضر را خسته کرده، به گونهای که تلاش میکند بین خود و گذشته پیوندی برقرار کند. واقعا وقتی چنین بنای تاریخی با ارزشی در کنار امامزاده وجود دارد، باید به عنوان یک فرصت ناب به آن نگاه نکرد نه تهدید.