علی شفیعی، یکی از برجسته‌ترین کارگردانان تئاتر در شهرستان انار است که تاکنون در عرصه‌های استانی موفقیت‌هایی را نیز کسب کرده است.
او که متولد ۱۳۵۶ و دارای لیسانس معماری است از سال ۱۳۷۸ فعالیت هنری خود را در زمینه تئاتر آغاز کرده و اکنون ۱۷ سال است که همچنان در این رشته هنری فعالیت می‌کند.
«کارگردانی برگزیده اولین جشنواره تاتر کمدی استان کرمان برای نمایش دوبلکس» در سال ۱۳۹۳ از جمله موفقیت‌های وی به شمار می‌رود.
علی شفیعی در مصاحبه‌ای با انارپرس از تئاتر انار سخن گفت.
آقای شفیعی! چرا وضعیت تئاتر انار مثل گذشته‌ها نیست؟ قبلا شوق بیشتری بود. جشنواره با حضور داوران مطرح کشوری برگزار می‌شد اما الان در مقایسه با آن سالها کارها کمتر شده و جشنواره هم کلا برگزار نمی‌شود.
اصلی‌ترین مشکل اقتصاد است. باید بخش زیادی از وقت زندگی خود را صرف تئاتر کنید که متاسفانه با این مشکلات اقتصادی نه تنها جبران نمی‌شود بلکه متضرر هم می‌شوید. البته دیگه مثل گذشته آن وقت و انرژی نیست.
بخش دیگری از آن به بحث تئوری و دانش بر می‌گردد. کارهای تئاتری که قبلا اجرا می‌شد بیشتر بر پایه تجربه بود و هیچکدام از بچه‌ها تحصیلات آکادمیک نداشتند و اگر تجربه با دانش همراه نباشد بالاخره به بن‌بست می‌رسد، مخصوصا در دنیای امروز که مخاطب با دسترسی به دنیای سرگرمی و رسانه‌ها و فضاهای مجازی به سختی به برنامه دیگری تن می‌دهد. باید سطح مطالعات و آگاهی و نگاهت به جامعه و مردم را به سطحی برسانی که حرفی برای گفتن داشته باشی و بتونی مخاطب را برای تماشای تئاتر ترغیب کنی. امیدوارم که نسل جوان و جدید این امر مهم را در نظر بگیرد.
بحث جشنواره‌ها یک جریان کلی است که روش اجرایی آن درست نبود و در کل کشور کم کم جشنواره به صورتی که بود دیگه برگزار نمی‌شود.
شما در رشته معماری تحصیل کرده‌اید، چه شد از تئاتر سر در آوردید؟
از تئاتر نمی‌شود نان در آورد و زندگی کرد یا لااقل من نمی‌توانم. تئاتر در درجه دوم قرار دارد والا پیشینه تئاتر به قبل از تحصیلم در رشته معماری برمی‌گردد.
در این سالها کارگردانی چند تئاتر را بر عهده داشته‌اید و کدام یک برای‌تان شاخص‌تر است؟
حدود ۱۲ اثر، همه برای خودم خاص بودند. شاید اولین کار «گیر و دار پهلوان» یا شاید هم «پل» با تعداد زیادی بازیگر و عوامل یا «تیکه شکسته‌های جورواجور» که خودم مجبور شدم بازی کنم یا «دوبلکس» که خیلی دلنشین بود یا… نمی‌شود نام برد . همین جا از همه دوستان هنرمندم که در این سالها همراه و یارمن بودند، تشکر می‌کنمو
خسته هم شد‌ه‌اید؟
امکان ندارد خسته شوید. صحنه تئاتر یک مکان جادویی است . کافی است یک بار روی صحنه بروید.
پیشنهادتان برای رونق دوباره تئاتر در انار چیست؟
اول تشکر و قدردانی کنم از همه پیشکسوتان تئاتر شهرمان که من از ایشان بسیار آموختم. برای رونق دوباره از این عزیزان می‌خواهم که به میدان بیایند تا با تجربه خود در کنار و یاریگر نسل جوان باشند و دوباره شروع تازه‌ای را داشته باشیم. دوم و مهمتر دانش تئاتر است که باید به کمک تجربه و استعدادها – که کم هم نیستند – بیاید. خدا را شکر دانشگاه آزاد در رشته‌های بازیگری و کارگردانی فعال است و دوستان باید از این فرصت استفاده کنند. من با مدیر گروه تئاتر دانشگاه صحبت کردم، ایشان معتقد بودند با توجه به سابقه تئاتر در شهر انار اگر رشته تئاتر فعال‌تر شود و دانشجوهای بیشتری جذب شوند، با دعوت از اساتید بیشتری می‌توانیم یک حرکت و تکان دوباره به تئاتر شهرستان بدهیم و چه بسا به مرکز و قطب تئاتر استان تبدیلش کنیم. امیدوارم که این اتفاق بیفتد.
