• امروز : پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024

سه نکته متفاوت درباره ماجرای کریمی قدوسی

  • 07 دی 1395 - 15:08
سه نکته متفاوت درباره ماجرای کریمی قدوسی

هرچند با توضیح رئیس مجلس درباره مطالب نقل‌شده از وزیر خارجه بسیاری از ابهامات، رفع شده اما همچنان می‌توان از اقدام کریمی‌قدوسی به رفتارشناسی اصولگرایان رادیکال پرداخت.

به گزارش ایسنا، «عصر ایران» می‌افزاید: ماجرا از این قرار بود که نماینده اصولگرا و ضد برجام از جواد ظریف نقل کرد: «من اعتراف می‌کنم که اشتباه کردم که به حرف جان کری وزیر خارجه آمریکا اعتماد کردم». البته اصل صحبت ظریف درباره تمدید تحریم‌های داماتو بوده نه کلیت برجام. (تحریم‌های داماتو قبل از تحریم‌های هسته‌ای و از ۱۹۹۶ شروع شد).

جدای این‌که اگر واقعاً چنین سخنی گفته بود نیز به تصریح رئیس مجلس، محرمانه بوده و بر این اساس صحبت‌های جلسه محرمانه و درون‌ساختاری را نباید در کوی و برزن مطرح می‌کرد و سوای این‌که به گفته نمایندگانی دیگر مقدمه و مؤخره صحبت‌های وزیر خارجه حذف و به صورت گزینشی نقل شده چند نکته کمتر گفته شده را می‌توان یادآور شد:

۱- بخش رادیکال اصولگرایان از بحران اخلاقی رنج می‌برد و به همین خاطر داعیه‌های اخلاقی آنان به چالش کشیده شده است.

موج سنگینی که در پی اتهاماتی علیه یک قاری در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی درگرفت واکنشی به همین ناهمخوانی ادعاها و عالم واقعیت بود در حالی که در هر صنفی امکان خطا و وجود خاطی وجود دارد و کافی بود همین نکته را یادآوری کنند ولی به خاطر روحیه تمامیت‌خواهی ترجیح دادند اعلام برائت نکنند.

۲- دلواپسان و رادیکال‌ها علاقه وافری دارند تا از کسانی که نمی‌پسندند اعتراف بگیرند و از زبان آنان بگویند «اشتباه کردم.»

این همه ذوق به خاطر نقل قول ناقص از جواد ظریف را می‌توان به خاطر همین عبارت نیز دانست. از نگاه اینان همه اشتباه می‌کنند جز خودشان. همه بر سَبیل خطا می‌روند و گمراهند و تنها اینها راه درست را طی می‌کنند. وقتی رسانه‌ها و نشریات این طیف را بررسی می‌کنی بیش از هر واژه‌ای با این کلمات رو به رو می‌شوی: اعتراف، اشتباه. بر این اساس می‌توان گفت منتقدان در این گونه جلسات نمی خواهند قانع شوند می خواهند گافی پیدا کنند تا روی آن مانور دهند یا نکته‌ای را تعمیم دهند.

۳- ما هم می‌گوییم ظریف اشتباه کرد! اما نه بر سر این که اعتماد کرد یا نکرد. چون هم هدف جان کری از مذاکره مشخص بود و هم هدف ظریف. کری آمده بود تا یک کشور دیگر به قدرت هسته‌ای بدل نشود و ظریف رفته بود تا قدرت بالقوه را تثبیت کند و درباره بالفعل اطمینان دهد که ایران در پی غنی‌سازی با درصد بالا نیست تا نگران تولید سلاح باشند و تحریم‌ها را هم بردارند.

اشتباه ظریف در داخل اتفاق افتاد. چون خیلی از جلسات ولو نام محرمانه داشته باشند در واقع کسانی اطلاعات را بیرون می‌دهند و نشتی دارد.

از آقای ناطق نوری هم جایی نقل شده بود که علت اصلی امتناع از شرکت در جلسات جامعه روحانیت این نیست که قهر کرده یا توقع داشته بعد از سخنان احمدی‌نژاد موضع بگیرند بلکه بیشتر به این خاطر بوده که مرحوم شیخ جعفر شجونی پاره‌ای از مباحثات درون جلسات شورای مرکزی را رسانه‌ای می‌کرده است.

ظریف اشتباه کرد چون نباید جلسه را غیر رسانه‌ای می‌دانست و جا دارد به آنها یادآوری کند مسئولان قبلی تیم مذاکرات هسته‌ای گاه از ابتدا تا انتها یک بار هم به مجلس گزارش ندادند.

درست است که آنان دبیر شورای عالی امنیت ملی بودند نه وزیران رأی اعتماد گرفته از مجلس اما ظریف نیز ناگزیر نیست هر آنچه را که می‌داند و در ذهن دارد بگوید و از این پس او دیگر صراحت گذشته را به خرج نخواهد داد.

مادام که اصولگرایان بیش از تلاش برای جلب نظر مردم اصرار دارند از این و آن اعتراف بگیرند اشتباه کرده‌اند در بر همین پاشنه می‌چرخد.

این همه علاقه به تحقیر و اعتراف‌گیری و اصرار بر این که کسی یا کسانی بگویند «اشتباه کردیم» از کجا ناشی می‌شود که وزیر و غیر وزیر و جلسه محرمانه و غیرمحرمانه نمی‌شناسد؟

حیف است کسانی مصداق این شعر اخوان ثالث باشند که: «از هر چه جُستنی است نجویند غیر عیب / وز هرچه خوردنی است فقط غبطه می‌خورند…»

ثبت دیدگاه