شهاب چراغی
تیرماه سال ۸۴ با گروهی از دانشجویان استاد ضیایی که آن زمان مدیر پروژه حفاظت از یوزپلنگ بودند برای برآورد جمعیت علفخواران به مدت ۱۰ روز به پارک ملی کویر رفتیم.
شور و شوق جوانی و اشتیاق یاد گرفتن آنچنان بود که گرمای تابستان کویر هم نمیتوانست مانعی برای فعالیت ما باشد.
طاهر در دوره دانشجویی، نفر چهارم از راست
در این میان پسری تازه وارد به اسم طاهر در جمع بود که علاقه زیادی به جوندگان داشت. او بسیار آرام، کم حرف و البته با معلومات بود که همیشه لبخند شیرینی بر لب داشت. طبق گفته بچهها اهل انار از استان کرمان بود و به مانند مردم کویر هم بسیار صبور و با استقامت بود.
در شوخیها و شیطنتهای ما وارد نمیشد اما هرجا بحث علمی و یا بیان تجارب در زمینه طبیعت و حیاتوحش میشد با احتیاط ورود میکرد و نظرات درست و علمیای داشت.
آن سفر شروعی بود بر دوستی و همکاریهایی که در زمان نوشتن اطلس پرندگان و پستانداران ایران شدت گرفت. پروپوزال اطلس توسط دکترکابلی و من تهیه شد و توسط سازمان محیط زیست تایید و پروژه آغاز شد.
تیمی از دانشجویان زبده را به دکتر کابلی پیشنهاد دادم که در آن لیست طاهر مسئول نوشتن اطلاعات جوندگان بود. شخصیت پاک و بی آلایش طاهر را دوست داشتم. هیچ وقت غیبت نمیکرد و دروغ نمیگفت و از بیان نظراتش هرچند که به مذاق جمع خوش نیایید ابایی نداشت.
با شروع کار، طاهر نشان داد که بسیار تواناتر از نوشتن اطلاعات جوندگان است و پس از خروج من از اطلس، طاهر مسئولیت کل اطلس پستانداران را به دست گرفت.
دانش علمی بالا و نیز توانایی او در کار میدانی باعث شد که در بسیاری از پروژههای مطالعاتی پس از آن طاهر هم حضور داشته باشد و در کمتر از ۱۰ سال به یکی از بهترین کارشناسان حیاتوحش ایران تبدیل شود.
اینک او ۶ ماه است که به ناحق به جرم جاسوسی در زندان است.