شعر زیر سروده محمد گرجی، یکی از شاعران اناری است.
حسین جان آمدم بارم گناه است
که من محتاج چشمت از نگاه است
دلم خوش است که مو لایم حسین است
شفا بخشد به فردایم حسین است
اگر روزی رسم در کربلایت
حسین جان من کنم جانم فدایت
شفاعت درقیامت با حسین است
چو دوستانش همه رانور عین است
اگر درعمر من گردد بلایی
دلم خواهد شوم من کربلایی
حسین جان عشق تو غوغا کند ساز
به هر در می زنم آن در شود باز
به زهرا مادرت پهلو شکسته
که این جمع دلشان عشق تو بسته
به عباست قسم ای نور دیده
بدان دلواپسم ای نور دیده
چو حشر آید ندارم هیچ امیدی
اگر پرونده ام را تو بدیدی
بکن امضا که امضایت رهایی
دهد من را نجات از بی نوایی
تو هستی یار یاران از شفاعت
بکن شادم زچشمت از نگاهت
تو هستی پادشاه روز محشر
فقیرند گر نباشی کل بشر
شبی در قبر ندارم مونسی را
ندارم غیر تو من هم کسی را
حسین جان حسین،جانم فدایت
حقیرم من فقیرم بی نهایت
کشم من انتظارت یوم دین را
بیایی شاد بسازی این حزین را
به عقبا من فقیر هستم حسین جان
بیا فردا بگیر دستم حسین جان