• امروز : جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Friday - 29 March - 2024

نگذاشت معلولیت برایش محدودیت بسازد

  • 12 آذر 1396 - 10:07

اگر من پای برای دویدن ندارم در عوض قلبی سرشار از امید دارم که میتوانم با توکل بر روزنه های قدرت الهی ،قله های بلند سعادت و خوشبختی را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارم و به اوج آسمان پاکی و انسانیت برسم . اگر دستی برای لمس کردن ندارم در عوض روحی پاک و بی آلایش دارم که میتوانم با تیکه برآن به زیباترین و قشنگترین سرزمین عشق برسم و خودم را باور کنم . اگر چشمی برای دیدن و نگاه کردن ندارم در عوض دلی دارم به وسعت دریا ،که با نور الهی و عشق به آسمان خوشبختی ، میتوانم تک تک ذرات موجود روی کره زمین را ببینم و حس کنم . اگر گوشی برای شنیدن ندارم در عوض احساسی دارم به پاکی گلهای سرخ و دلی دارم به ظرافت گلبرگهای لاله عاشق ، که با تکیه بر عطر دل انگیز گلبرگهای احساسم کوچکترین صداهای روی زمین راهم میتوانم بشنوم .صندلی چرخ دار من ، کالسکه ی ذرینی است که میتوانم با راندن چرخهایش به سوی آسمان آبی و سرزمین عشق ، به تمام سرزمین های آرزوهایم سفر کنم و به تمام رویاهای دوست داشتنی ام برسم . عصای سفید من محکم ترین و پاک ترین مسیری است که مرا به خدا میرساند و برای سفر به پاک ترین و زیباترین جاده های زندگی ، یاریم میکند. اگر گاهی اوقات دردهایم مرا از ادامه زندگی وا میدارند در عوض اراده ای دارم از جنس فولاد و قلبی دارم از جنس آسمان، دلی دارم به رنگ خدا و عشقی دارم به زیبایی گلهای سرخ عاشق ،
پس برای جاودانه بودنم تلاش میکنم . استوارترین و محکم ترین دریچه ی امیدم خداست و زیباترین وسیله ام ، قلبی است که پروردگار در سینه عاشقم قرار داده است تا بتوانم به تمام آرزوهای قلبی ام جامه عمل بپوشانم و به آنچه میخوام برسم . من یک انسانم درست مثل تمام انسانها که حق نفس کشیدن دارند

عاطفه عبدلی

ثبت دیدگاه