نگین احمدی طهرانی
عضو تحریریه انارپرس
گاهی زیر بار کلماتش له میشوی
گاهی هم دیگری را با افکارت له میکنی
ما آدمها موجودات عجیبی هستیم
گاهی طوری قضاوت میکنیم که انگار عمر حضرت نوح داریم و بر نصف کائنات مسلطیم و هرگز اشتباه نمیکنیم،
شاید گاهی فراموش میکنیم که ما انسانیم،
گاهی فراموش میکنیم که شاید خودمان هم روزی زیر آوار قضاوتها جان بدهیم؛
اما کاش نه تنها برای سخنانمان بلکه برای افکارمان هم فکر میکردیم
برای قضاوتهایمان هم کمی، فقط کمی درک میکردیم؛
شاید اگر کمی درک میکردیم
دختری که تنها قدم میزد، آواره نبود،
شاید اگر کمی درک میکردیم
فردی که آینده نگر بود، خیال باف نبود،
شاید اگر کمی فکر میکردیم
هر فرد ثروتمند حق مردم را نخورده بود،
شاید اگر کمی فکر میکردیم
عقاید یک فرد باعث عذابش نبود،
شاید اگر کمی فکر میکردیم
هرفردی که در زندان بود بعضاً یک قاتل نبود،
خلاصه
شاید اگر کمی جای قضاوت، درک میکردیم
هر کداممان جای خود بودیم،
و تنها زندگی خود را میساختیم،
و سرمان را از زندگی دیگری بیرون میکشیدیم؛
و خلاصه
به هر فردی اجازه میدادیم زندگی کند نه این که بردگی افکار و قضاوتهای ما را بکند…!