کاندیداتوری آیتالله اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت در انتخابات ریاستجمهوری، آشکارا لبخند را بر لبان مردمان خسته از مشکلات نشانده بود. شادی و برق چشمان مردم نشان میداد که امیدی در دلهایشان زنده شده است.
این اتفاق نه فقط در کلانشهرها که حتی در شهرهای کوچک و روستاها نیز قابل مشاهده بود. روز یکشنبه یک روز پس از ثبتنام هاشمی رفسنجانی، در شیراز به راه افتادم و به طور تصادفی نظر شماری از شهروندان را در خصوص کاندیداتوری هاشمی رفسنجانی جویا شدم. اغلب کسانی که با آنها برخورد داشتم، از حضور وی در انتخابات ابراز خرسندی میکردند و امیدوار بودند که با به قدرت رسیدن هاشمی، گرهای از کارهای فروبسته مملکت بازشود.
دو روز پس از ثبتنام آیتالله، ۴۳۰ کیلومتر آنطرفتر از شیراز، به شهر “انار” سر زدم. با تعدادی از مردم سخن گفتم، مردم از مشکلات معیشتی، گرانیهای افسارگسیخته و مشکلات دیگر مینالیدند اما نور امیدی در دلشان زنده شده بود که با پیروزی هاشمی رفسنجانی در انتخابات، وضعیت بهبود پیدا کند.
هاشمی رفسنجانی هم نشان داده بود که میداند کشور و مردم با مشکلات زیادی مواجه است. وی با انتشار نخستین بیانیهاش اعلام کرد که با توجه به “شرایط داخلی و تهدیدات و تحریمهای خارجی” آمده تا به تدریج “معضلات و مشکلات عدیده کشور”را حل و فصل کند.
جایگاه هاشمی رفسنجانی نزد مردم به وضوح با سالهای پیش تفاوت اساسی پیدا کرده است. اکنون به نظر میرسد مردم، هاشمی را ناجی خود میدانستند و بر همین اساس در کوچه و بازار و در هر محفل و مجلسی، سخن از حضور هاشمی رفسنجانی در انتخابات بود.
وضعیت کنونی کشور و مشکلات عمدهای که گریبانگیر مملکت شده، مدیری با نفوذ و توانمند مانند هاشمی رفسنجانی میخواست که بتواند از عهده آن برآید.
هر چند در مقابل، برخی مخالفان آیتالله تلاش میکردند تا بگویند وی در بین مردم جایگاهی ندارد. این عده ظاهراً پایه تحلیلهای خود را موج “هاشمیستیزی” یک دهه پیش قرار داده بودند و بر مبنای رویدادهای چندین سال قبل، اوضاع امروز را تحلیل میکردند.
این شمار از مخالفان آیتالله، اگر واقعا مایل بودند جایگاه امروز هاشمی را نزد مردم دریابند، بهتر بود سری به کوچه و خیابان و میان مردم بزنند تا متوجه شوند مردم، هاشمی رفسنجانی را در مقطع کنونی “ناجی مملکت” میدانند.
کاش به هاشمی رفسنجانی این فرصت داده میشد تا با حضور در رقابتهای انتخاباتی بر پست ریاستجمهوری تکیه زند تا آنگونه که خود گفته “فصلی تازه و سرشار از امید در تاریخ معاصر ایران با خلق حماسه رقم بخورد و همه ایرانیان با قومیتها، زبانها، مذاهب و ادیان و حتی سلایق مختلف سیاسی، برای سربلندی خود، میهن عزیز و نسلهای آینده، تلاش کنند.”
اما حیف که فرصتی گرانبها برای بهبود وضعیت نابسامانی که در هشت سال گذشته در کشور ایجاد شده، از دست رفت. هاشمی رفسنجانی در مقطع کنونی به مسئولیت تاریخیاش عمل کرد اما اجازه نیافت تا این مسئولیت تاریخی را به فرجام برساند.
هر چند اکنون که آیتالله هاشمی رفسنجانی از دور رقابتهای انتخاباتی کنار گذاشته شده، در عین ناگوار بودن آن، نباید ناامید بود. هاشمی رفسنجانی نیز عصر چهارشنبه در دیدار با اعضای ستاد انتخاباتیاش گفته است: “از همه مردم هم میخواهم که امیدشان تبدیل به یاس نشود و آرامش خود را حفظ کنند… دعا کنید و مواظب باشید حرکت و موجی که آغاز شده به نحوی ادامه پیدا کند.”
بر همین اساس از همه علاقمندان و هواداران آیتالله هاشمی درخواست میکنیم امید خود را از دست ندهند و منتظر بمانند و ببینند تا پایان روز پنجشنبه چه اتفاقی خواهد افتاد و تصمیم چه خواهد بود.
محمدرضا نسب عبداللهی، سردبیر انارپرس