• امروز : پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024

صورتی زخمی ؛ دلی خونین !

  • 01 آبان 1393 - 0:07
صورتی زخمی ؛ دلی خونین !

اصفهان ، دیاری کهن که دیر زمانیست نصف جهانش می خوانند ، با سابقه ای تاریخی و جایگاهی سیاسی و اجتماعیِ سِتُرگ در طول برهه های گوناگونِ ایران بوده است . شهری که هم ردای پایتختی بر قامت خود نموده و هم اُمِ قرای دنیای اسلام لقب گرفته است . شهری شهیر که تا فراسوی مرزها ، آن را می شناسند و وصف زیباییهای آن و میهمان نوازیهای مردمانش را می ستایند .

اما این روزها ، اصفهان ، نه به خاطر شگفتیهای معماریش و نه به خاطر سابقه ی تاریخی اش و نه حتی به خاطر زاینده رودش که گاه خشک است و گاه وعده گاهِ خاطرات دور و دیرین به خاطر نمی آید ، بلکه اینبار ، اصفهان با زخمی بر صورت و دلی خونین جلوه گری می کند . شمایلی که قطعا برای همه ی ما ایرانیان تاسف بار است و هولناک !

ماجرا از چند روز پیش رسانه ای شد و پرده از اقدامی دهشتناک فرو افتاد ! « اسید پاشی به رخسار بانوان اصفهانی ! » اقدامی که از یکسو ناقض امنیت شهروندیست و از دگر سو دارای بازخوردهایی اجتماعی .

اگر به حال و هوای این روزهای اصفهان بنگریم ، می توانیم دلهره و اضطراب را در فضای عمومی اصفهان ببینیم . دلشوره ای مداوم از اتفاقی غیر قابل پیش بینی و صد البته غیر قابل انتظار . شوک حاصل از رخدادهای اخیر اصفهان تنها محدود به آن شهر نشده است و این روزها می توان اضطرابی سرگردان را در نگاه بانوان دیگر شهرها و از جمله تهران نیز دید ، نگاههای مضطربی که این سوال را مکرر می کنند که ، به چه گناهی بانوان اصفهان صورتهایشان سوخت و چشمانشان تاریک گشت ؟ سوال و جواب هر چه که باشد ، نکته ی قابل تامل آنست که جامعه از اقداماتی اینچنین ، نفرت و انزجاری عمیق دارد و دیگر هرگز اقداماتی از این دست را تحمل نکرده و به عاملان این قبیل فجایع اجازه ی تکرار نخواهد داد !

می گویند ، زخم صورت درمان می شود ، اما زخم دل تا ابد بر دل می ماند ! و این حکایتِ این روزهای مردمانِ اصفهان است . زخمی که بر صورتِ بانوان اصفهان ( خواهران اصفهانی ما ) نشسته است خونابه ی دل همه ی ایرانیان است که نه التیام می یابد و نه هرگز از خاطرِ آزرده ی ایرانیان پاک می شود !

این درد را تسلایی از مهر آرزوست !

حسین حلاج زاده

حسین حلاج زاده

ثبت دیدگاه