سرطان در حال تبدیل شدن به نوعی بیماری شایع در جامعه است و زمانی که کسی به سرطان مبتلا شود به ندرت به عنوان بیمار شغلی شناخته می‌شود
سالانه حدود ۱۳۵۰۰ مورد از «سرطان‌های ناشی از کار» در سرتاسر جهان گزارش می‌شود که جان بیش از ۸ هزار نفر را می‌گیرد.
به گزارش ایلنا، این حجم بالا از مرگ میر ناشی از وجود مواد سرطان زا در برخی کارگاه‌های تولیدی است که سلامت کارگران شاغل را تهدید می‌کند.
به عقیده کارشناسان بهداشت کار، شایسته‌ترین نهادی که می‌تواند از کارگران در مقابل آسیب‌های شغلی محافظت کند تشکل برخاسته از بطن جامعه کارگری است. نمایندگان کارگران می‌توانند با نظارت دقیق بر محیط‌های کار از عدم ارتباط کارگران با مواد سرطان زا اطمینان پیدا کنند.
تشکل‌های کارگری در مرحلهٔ اول می‌بایست با نظارت و عمل مستقیم خود از آسیب و بیماری کارگران جلوگیری کنند و در مرحلهٔ بعد از کارگرانی که به دلیل سهل انگاری کارفرما بیمار شده‌اند حمایت کنند. اگر کارگری به دلیل تماس با مواد سرطان زا در محل کار به بیماری سرطان دچار شود و به عبارتی سرطانش ناشی از کار باشد می‌تواند از کارفرما غرامت دریافت کند و تشکل کارگری باید به او در این مسیر کمک کند.
اما نکته آنجاست که تقریبا غیر ممکن است فردی به یک دلیل خاص و واضح به سرطان مبتلا شود. بسیاری از سرطان‌ها دهه‌ها بعد از قرار گرفتن فرد در معرض مواد سرطان زا خود را نشان می‌دهند و ممکن است قبل از بروز هر گونه نشانه‌ای از سرطان، شخص از کار بازنشسته شده باشد.
از طرفی سرطان در حال تبدیل شدن به نوعی بیماری شایع در جامعه است و زمانی که کسی به سرطان مبتلا شود به ندرت به عنوان بیمار شغلی شناخته می‌شود.
بنابراین ضروری است مواد سرطان زا تا حد امکان با مواد دیگری که مشکل خاصی برای کارگران به وجود نمی‌آورند جایگزین شوند و در مواردی که حذف یا جانشینی ممکن نیست، باید از کارگران در برابر آسیب‌هایی که آن‌ها را تهدید می‌کند محافظت شود
