هفتهنامه سمنگان در ماههای اخیر تلاش کرده خود را مدافع ساخت مقبره شهید گمنام که در حریم ارگ ساسانی انار قرار گرفته، نشان دهد.
این هفتهنامه در شماره ۱۷۶ که در تاریخ ۱۶ مرداد ۹۲ منتشر شده طی یادداشتی از سخنان آقای اکبر علیعباسی، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره مقبره شهید گمنام انار انتقاد کرده است.
سمنگان نوشته که آقای علیعباسی اخیرا در جلسه شورای فرهنگ عمومی شهرستان انار خطاب به حجتالاسلام ابراهیمی، امام جمعه انار گفته است: “مردم میگویند شما چرا میخواهید برای ساخت آرامگاه شهید گمنام این قدر هزینه کنید، در حالی که مشکلات زیادی در شهر وجود دارد.”
سمنگان در ادامه، این سخن آقای علیعباسی را اینگونه نقد کرده است: “مطرح شدن این سوال و این مقایسه از طرف شخصی که به نظر میرسد به ارزشها و آرمانهای دفاع مقدس باور دارد؛ کمی دور از انتظار است.”
اکنون ما از سمنگان میپرسیم آیا موضوع شما درباره مقبره شهید گمنام تغییر کرده است؟ مگر هفتهنامه سمنگان در شماره ۱۴۷ مورخه ۱۳ تیر ۱۳۹۱ مقالهای در انتقاد به نصب ضریح بر روی قبر شهید گمنام چاپ نکرد؟
تصویر مطالب سمنگان در نقد ساخت مقبره برای شهید گمنام
مگر در همین شماره چند نفر از مردم انار در پیامهایی اعلام نکردند که این ساختمانسازی روی قبر شهید گمنام، آن را به شکل امامزاده در میآورد و بهتر است به جای این ساختمان، یک نماد نصب شود؟
واقعا چه اتفاقی افتاده که مطالب هفتهنامه سمنگان درباره ماجرای مقبره شهید گمنام تغییر کرده است؟
از نویسنده جوان سمنگان همچنین میپرسیم آیا به این جمله دو پهلوی خود که درباره آقای علیعباسی نوشتهاید، فکر کردهاید: “مطرح شدن این سوال و این مقایسه از طرف شخصی که به نظر میرسد به ارزشها و آرمانهای دفاع مقدس باور دارد؛ کمی دور از انتظار است.”
آیا این جمله شما منصفانه و اخلاقی است؟ آیا درباره آقای علیعباسی که بهترین سالهای نوجوانیاش را در جبهههای جنگ گذرانده و اکنون جانباز است، مینویسید “به نظر میرسد” که به ارزشهای دفاع مقدس باور دارد؟ آیا شما که در آن دوران جنگ یا هنوز به دنیا نیامده بودید و یا در قنداق بودهاید، ارزشهای دفاع مقدس را درک میکنید اما درباره آن کسی که در میدان جنگ و میان توپ و تانک و آتش و خون بوده و چندین نفر از دوستانش در آغوشش به شهادت رسیدهاند، مینویسید که “به نظر میرسد که این ارزشها را باور دارد.”؟
آقای علیعباسی یکی از همان ارزشهای جنگ است که شما احترامش را نگه نداشتهاید و وی را به دلیل اینکه در اتاقی دیگر بوده و متوجه بگو مگوی لفظی بین مدیرمسئول سمنگان و یک زن ارباب رجوع اداره ارشاد نشده، با کمال تاسف به “اختلال حواس” متهم کردهاید؛ این ادبیات واقعا شرمآور است.
هفتهنامه سمنگان در ادامه یادداشت خود میگوید از طرف یک زن مورد اهانت قرار گرفته و انتقاد کرده که چرا این زن به به مدیرمسئول این هفتهنامه اهانت کرده اما خود در همین یادداشت با بیانصافی و بیاخلاقی، آقای علیعباسی را به “اختلال حواس” متهم کرده است.
این که شد سیاست یک بام و دو هوا. شما که انتقاد میکنید چرا یک زن به مدیرمسئولتان اهانت کرده، خود چرا اخلاق را رعایت نکردهاید و درباره رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان انار، کلمات وهنآلود به کار بردهاید؟
هفتهنامه سمنگان در بخش دیگری از این یادداشت، خود را “قدیمیترین” نشریه شهرستان انار نامیده است. ظاهرا معنای قدیمیترین را باید به این نشریه یادآوری کرد. قدیم یعنی متعلق به دوران گذشته، قدیم در برابر جدید معنا پیدا میکند. حال شما قضاوت کنید هفتهنامهای که حدودا از سال ۱۳۸۴ پا به عرصه گذاشته، آیا قدیمیترین نشریه شهرستان انار است؟! آیا عمر هشت ساله معنای قدیمیترین میدهد؟
آقای احمد میرزایی و آقای میرزا علیاکبر محیالدینی خبرنگاران کهنهکار روزنامه کیهان و روزنامه اطلاعات در شهر انار که دهها سال قبل اقدام به چاپ نشریه در انار میکردهاند، اگر ادعا کنند که قدیمیترین نشریه را در انار آنها در میآوردند، سخن بجایی است نه نشریهای که فقط هشت سال عمر دارد.
از سوی دیگر سمنگان در چند ماه اخیر بارها به انارپرس حمله لفظی کرده و در مطالبی متعدد، انواع و اقسام اتهامات را علیه ما منتشر نموده است. ما قصد نداریم به این سخنان بیپایه و اساس پاسخ بدهیم اما به مدیر سمنگان یادآوری میکنیم که اندکی تحمل رقیب رسانهای خود را داشته باشد و به جای آنکه دائما از اداره اطلاعات، نیروی انتظامی، دادگستری و… بخواهد که یقه انارپرس را بگیرند؛ بهتر است با اصلاح رویکردش، در یک فضای سالم به رقابت با سایر رسانهها بپردازد نه با روشهای حذفی.