با توجه به انجام بازی‌های بومی و محلی در شهرستان اناراز سال گذشته وهمچنین جشنواره بازی‌های بومی ومحلی کشوری که اخیراً در بهرمان نوق برگزار شد و ورزشکاران زن و مرد انار هم در این مسابقات حضور داشتند، در این نوشتار به بررسی تاثیر این بازی‌ها بر زندگی انسان پرداخته می‌شود.
بازی در لغت به معنی فعالیت جسمی یا ذهنی برای سرگرمی و یا تفریح است ( فرهنگ فارسی معین) و در اصطلاح به فعالیتی که با میل و اختیار و با هدف سرگرمی و تفریح در اوقات فراغت انجام می‌گیرد، گفته می‌شود.
دانشمندان علوم مختلف هر یک از زاویه‌ای به بازی نگاه کرده‌اند مثلا جامعه‌شناسان بازی را وسیله‌ای برای تمرین زندگی اجتماعی می‌دانند و روانشناسان معتقدند که بازی باعث مصرف انرژی نهفته در وجود انسان می‌شود.
برخی نیز بازی را هنری می‌دانند که از فرهنگ وآداب ورسوم جامعه سرچشمه می‌گیرد.
در کشور عزیز ما ایران که از تنوع قومی و قبیله‌ای برخوردار است انواع بازی و سرگرمی رواج داشته است و این بازی‌ها در اعیاد مختلف ، در مراسم عروسی، قبل و بعد از کاشت محصولات کشاورزی و شب نشینی‌ها برگزار می شده است. چنین بازی‌هایی به بازی‌های بومی ومحلی معروف می‌باشند.
در گذشته این بازی‌ها باعث شادابی روحی و سلامت جسمی و همچنین استحکام روابط اجتماعی می شده است.
اما امروزه به علت پیشرفت علم وتکنولوژی، این بازی‌ها جای خود را به بازی‌های کامپیوتری و موبایل داده است که وابستگی انسان ها خصوصا در سنین پایین‌تر باعث بروز مشکلات جسمی وروحی مثل ضعف بینایی ، ضعف جسمانی و پرخاشگری شده است.
بازی‌های کامپیوتری در عصر جدید اجتناب‌ناپذیر است اما باید این بازی‌ها با بازی‌های محلی که باعث تحرک می‌شود، همراه شود تا تاثیرات سوء آن کمتر شود.
برخی از تاثیرات بازی‌های محلی در زندگی انسان بدین شرح است:
بازی‌های محلی فرهنگ یک جامعه را به دیگران معرفی می کند.
با توجه به اینکه این بازی‌ها از سنین پایین شروع می‌شود و بصورت جمعی می‌باشد در سنین بالاتر صفا و صمیمیت را در جامعه ایجاد می‌کند؛ در حالیکه بازی‌های کامپیوتری روحیه پرخاشگری را در نوجوانان وجوانان ایجاد می‌کند.
بازی‌های بومی چون با تحرک همراه است باعث تقویت جسمانی می‌شود و شادابی و نشاط در فرد ایجاد می‌کند.
حال با توجه به تاثیرات مثبت این بازی‌ها و همچنین اینکه برخی از این بازی‌ها هزینه زیادی نیز بدنبال ندارد انتظار می‌رود که بازی های محلی در شهرستان گسترش یابد . بدین منظور پیشنهادهای زیر ارائه می‌شود:
۱- ارتباط هیئت ورزشی‌های روستایی و بومی با شوراهای اسلامی روستا و دهیاری‌ها برای انجام این بازی‌ها در سطح روستا
۲- اگرچه این بازی‌ها بیشتر مربوط به روستاها می‌شود ولی می‌توان با باشگاه‌های سطح شهر هماهنگی کرد تا این بازی‌ها در سطح شهر هم انجام شود.
۳- تعامل با اداره آموزش وپرورش برای شناساندن بیشتر بازی‌ها به دانش آموزان و اجرای برخی از آن‌ها در مدارس
امید است با توسعه بازی‌های بومی ومحلی شاهد شادابی ونشاط در جامعه باشیم.
عباس افضلی
