زمانی سازمان تربیت بدنی آقای ورزش کشور بود بودجه‌اش آنقدر بود که به تیم‌های بی‌بضاعت به عنوان تشویق و توسعه ورزش کمک مادی و غیر مادی می‌کرد باشگاه‌ها تحت نظارت سازمان کار می‌کردند و در پایان سال ورزشی نیز سازمان بعنوان درآمد بلیط فروشی و امثالهم به باشگاه‌ها کمک می‌کرد.
استادیوم‌ها و اماکن ورزشی متعلق به سازمان بود و آنقدر بودجه داشت که هزینه برگزاری مسابقات از داوری گرفته تا انتظامات و آمبولانس و غیره را پرداخت می‌کرد. با این شیوه تیم‌های ورزشی کشور در تمامی رشته‌های ورزشی در سطح آسیا و جهان مطرح بود و فساد مالی و اداری را در آن راه نبود.
کم لطفی مدیران صنایع و مسئولین ورزش کشوردر طی سالیان گذشته باعث شد که سازمان تربیت بدنی به بهانه خصوصی سازی عنان ورزش کشور را بدست شرکت‌های صنعتی سپرده واینان که تنها در رابطه با کار خود تخصص داشتند ورزش کشور را به جایی بردند که امروز شاهدش هستیم. سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش تبدیل شد با بودجه‌ای اندک که کفاف حقوق کارکنانش را بسختی تامین می‌کند و از سوی دیگر بودجه ورزشی شرکت‌های صنعتی را چند صد برابر کردند واز این طریق جای ارباب و رعیت عوض شد حالا باشگاه‌ها ارباب وزارت ورزش و فدراسیون‌ها وهیات‌ها هستند و این ادارات برای پرداخت حقوق و دستمزو داوران و کارکنان خود دست گدایی بسوی باشگاه‌ها دراز کند.
رابطه اداره ورزش و جوانان شهر ما و باشگاه مس رفسنجان نیر از این قاعده مستثنی نیست. اداره تربیت بدنی تنها استادیوم قدیم شهر را در اختیار دارد و با اجاره آن هزینه‌های جاری خود را تامین می‌نماید.
طی چند روز گذشته با تصمیم گیری در خصوص برگزاری مسابقات فوتبال مس رفسنجان در استادیوم جدید التاسیس باشگاه مس اقدام به انتقال اموال خود از استادیوم تختی نمود، بطوریکه در یک آن استادیوم تختی تبدیل به مخروبه‌ای شد که قابل تشخیص نمی‌باشد. بسیار جالب بود در عرض چند ساعت افرادی با وانت و جرثقیل به داخل استادیوم هجوم برده. واز سیم برق و بلندگو. و نیمکت، صندلی و. فنس و حفاظ، و… را بار کرده و رفتند
مدتی در انجا ایستاده بودم و نظاره گر بودم
هیچکس حتی از ان‌ها توضیح نخواست و کسی هم مانع نشد
نه اداره ورزش و جوانان و نه هیات فوتبال که صاحب اصلی این مجموعه هست
بسیار جالب بود که فنس‌های جایگاه‌ها را که با کلی مشقت کار شده بود به راحتی بریدند و با هزینه‌های فراوان بارگیری کردند و به ورزشگاه مس بردند، یادم هست که مقرر بود باشگاه مس در قبال استفاده از استادیوم برای هر بازی مبلغ قابل توجه‌ای را به عنوان حق الاجاره پرداخت نماید. باتوجه به نقائص تجهیزاتی که در استادیوم وجود داشت، باشگاه هزینه‌هایی ازبودجه خود دراستادیوم اعمال نمود و اداره نیز این هزینه‌ها را
به حساب حق الاجاره گذاشت چگونه است که وقتی برای گرفتن یک ساعت تمرین بر روی چمن تختی به اقایان مراجعه می‌کردیم از ان به عنوان سرمایه شهر و اجاره مدت دار ان به باشگاه مس صحبت می‌کردند و وقتی به هیات فوتبال مراجعه می‌کردیم از بی‌پولی شکایت می‌کرد وقتی از قرارداد هر بازی مس صحبت می‌کردیم می‌گفتند که مس پولی پرداخت نمی‌کند و بجای پول استادیوم را تجهیز می‌کند الان که عین قوم تاتار به این استادیوم حمله کرده‌اید و ان را ویران ساخته‌اید بفرمایید ما قسم حضرت عباس را قبول کنیم یا دم خروس را
بفرمایید دقیقا این اموال مال باشگاه مس است یا بیت المال؟؟؟
بفرمایید استادیوم شهدای مس که پیمانکار مشخص دارد و باید این مجموعه را تکمیل کند کجای این قصه است؟
گویا این روابط مالی در جایی ضبط و ثبت نشده و سر اداره تربیت بدنی و مردم شهر کلاه رفته است. چندین سال مسابقات باشگاهی مس در همه رده‌ها در استادیوم‌های متعلق به اداره ورزش برگزار شده ودر قبال آن وجهی پرداخت نشده است. تعداد مسابقات باتوجه به جداول موجود مشخص است و تعدادجلسات تمرین نیز معلوم است. گویا مسئولین اداره و باشگاه مس فراموش کرده‌اند که آن‌ها امانت دارند و اموال متعلق به مردم است و باید حساب کتاب انهادرست باشد
مانده‌ام چگونه اینان با حساب کتاب مردم اینچنین بی‌مسئولیت برخورد می‌کنند. گویی در این شهر در هیچ زمینه ورزشی کسی جوابگو نیست. کسی نیست بپرسد چرا باشگاه مس خود را متولی ورزش شهر می‌داند؟
نمی‌پرسید چه بلایی برسراستادیوم تختی اورده‌اید؟؟
راستی برج‌های نور یادتون رفته ببرید!!
علی نورالدینی
منبع: هفته نامه مهرآور رفسنجان
