یکی از مخاطبان انارپرس، مطلب طنزی ارسال کرده که به شرح زیر است:
دیروز عصر نزدیکای غروب، یواشکی به جلسه عمومی پیرمردای سر کوچه سرکی زدم تا شاید از تجربیات ارزنده ایشان چیزی دستگیرم بشه. اعضای جلسه از هر دری حرفی میزدند و جهت تصویب همگی از ته اعماقشان قهقهه میزدند، از سمپاشی و شیره ها و پسته‌های پارسال بگیر تا سرگردانی ارواح اجدادشان در اطراف خیابان ترآباد.
ما که چون خیل عظیم جوانان مشتاق نصایح و تجربیات بودیم همچنان به گوش دادن ادامه میدادم تا اینکه جمله زیبایی دستگیرم شد ..علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد .. با شنیدن این جمله شدیدا قسمت دلواپسی مغزم به کار افتاد و بر آن شدم تا از جهنمی شدن استاد محمدآذر به زور هم که شده جلوگیری کنم.
حالا چرا آذر ؟ به خاطر چند دلیل ، اول تورم دوم گروه ۱+۵ ..چرا تورم ؟ واسه اینکه تورم به جیب قشر متوسط در حال انقراض رحم نکرده ولذا توان رفتن به سرزمینهای دوردست و استادیومهای انچنانی رو از ما گرفته لذا گفتیم چه کاریه همین جا در حد وسعمون یه جوون رو نجات بدیم .واما چرا ۱+۵ چون مد روزه یعنی یه جورایی هر معلولی یکی از علتاش همینه..به همین دو دلیل و دلایلی دیگر بر آن شدم تا این جوون به احتمال دم بخت رو که ناجور در بیراهه با شیبی تند و با سرعت نمره منفی دار در حرکته رو متوقفش کنم تاشاید به پارکینگ منتقل نشه ..تواین فکر بودم که حالا چه جوری این کا رو بکنم دست انداز بزنم یا نوک مدادش رو کند کنم یا توماری با کلی امضا واثر انگشت تهیه کنم که یه دفعه جمله ی پر معنای دیگری به گوشم رسید که هر که خربزه میخوره پا لرزشم میشینه.. مشکلم حل شد و بیخیال بهشت وجهنم آقای آذر منتظر لرزشه این جوون نشستم اصلا ما رو چه به جماعت خربزه خور..والا
ارسالی از طرف شاگرد
