موسیقیهای محلی در شهرستان انار رو به فراموشی هستند. آواز ترانهخوانان همراه با نینوازی یا دایرهزنی و ترانههای محلی باید زنده نگه داشته شود. اینها بخشی از میراث و هویت انار است که میتوان آنها را با برگزاری جشنوارهها همچنان زنده نگاه داشت.
ترانههای محلی که در این ویدئو خوانده میشود به شرح زیر است:
دو تا کفتر بودیم هر دو خوش آواز، شبا بر لونه و روزا به پرواز
الهی خیر نبینه مرد صیاد، که همتای منو برده به شیراز
****
پسینی مار خونی زد به پایم، زمین تا آسمون میرفت صدایم
خبر بر مادر پیرم رسونید، ببنده حجله نینی برایم
****
بیا مادر بکن شیرت حلالم، غریبی میروم شاید نیایم
غریبی میروم شاید بمیرم، بیایی گم کنی سنگ مزارم
****
نویسم نامهای بر برگ چایی، ببندم بر پر مرغ هوایی
برو مرغک به دست مادرم ده، ببوسد داد و بیداد از جدایی
ویدئوی زیر، نینوازی غلام رزقی و آوازخوانی علی میرزاخانی در روستای قربانآباد انار را به تصویر کشیده است. (دانلود)