به انگیزه هفته کتاب تصمیم گرفتیم پرونده فروش یکی از سرمایههای انار را بازگشایی کنیم.
شهید اسماعیلینیا یکی از شهدای انار است که با اندیشهای شایسته، در وصیتنامهاش تاکید کرده بود که اموالش به امور فرهنگی اختصاص پیدا کند و بر همین اساس خانواده این شهید، اموال وی را به ساخت مجتمع فرهنگی هنری انار اختصاص دادند که به نام خود شهید نیز مزین شد.
همچنین حدود ۱۲۵۰ قصب باغ پسته و ۹ ساعت آب به این شهید ارث میرسیده که خانواده وی آن را در اختیار مجتمع فرهنگی هنری شهید اسماعیلینیا قرار دادند تا صرف کارهای فرهنگی و امور مجتمع شود.
تا چند سال قبل درآمد این باغات پسته صرف این امور میشد و حتی هیات امنا توانست چهار ساعت آب دیگر نیز خریداری کند اما پس از روی کارآمدن دولت احمدینژاد و تغییر و تحولات در پستهای مدیریتی مجتمع فرهنگی هنری شهید اسماعیلینیا و کتابخانه انار، مسئولان جدید متاسفانه از رسیدگی به باغات پسته خودداری کردند و در نهایت این باغات و آب را با قیمتی حدود ۷۴ میلیون تومان به فروش رساندند که هنوز بعد از گذشت چند سال، بخشی از این پول پرداخت نشده است.
این باغات پسته که روزگاری میتوانست برای مجتمع درآمد داشته باشد با چشم بر هم زدنی، چوب حراج بر آن زده شد و مجتمع فرهنگی هنری از این منبع درآمد سالانه محروم شد.
گویا تب فروش سرمایهها و آتش زدن بر آنها در انار قدمت دیرینهای دارد، شهرداری انار هم به تازگی یکی از زمینهای شهر را که دارای موقعیت عالی است در معرض فروش قرار داده است.
این داستان مدیرانی است که از مدیریت فقط میز و صندلیاش را به ارث بردهاند و به خود زحمت اجرای طرحهایی با درآمد پایدار و همیشگی را نمیدهند و آسانترین و بیدردسرترین راه را که همان خرج کردن از جیب است، انتخاب میکنند. این داستان مدیرانی است که طرح و برنامهای ندارند و میخواهند روز را شب کنند تا روزی دگر از راه برسد و پُز مدیریتی بدهند…