شعر و شاعری:در قسمت قبل اشاره کردیم که آقای میرزایی به شعرعلاقه ای وافرداشت وشعرسرایی را ازسن۱۵سالگی آغازکردندکه بعد از فوت ایشان اشعار وی توسط فرزند برومندش آقای ناصر میرزایی جمع آوری گردیده است که قابل توجه است،علی محمد میرزایی در آن زمان که هنوز انجمن شعر در انار نوپا بود گاهی به آن جلسات می آمدندو به شعر خوانی می پرداخت.موضوعات اشعار وی متنوع است؛از اشعار وطنی و مذهبی گرفته تا شعرهای اجتماعی و طنزکه هر کدام لطف خاص خود را دارد.ما در اینجا به بعضی از اشعار موضوعی وی اشاره میکنیم.
زمانی که در اداره ی راه مشغول کار بودند برای وزیر راه آن زمان شعری مبنی بر کم بودن حقوق خود میگوید و به وزیر میفرستد و جالب اینکه وزیر هم از شعر خوشش آمده مبلغی به حقوق وی اضافه میکند چند بیت آن شعر اینگونه بود:
ایا سرلشکر انصاری،وزیر راه ایرانی مقاماتت همان بس همنشین شاه ایرانی
خدا داند ز کار خود نکردم اندکی غفلت معاشم کی شود تامین حقوقم پنج تومان نیست
دگر بس عرض این جانب تمام است منوط بر امر آن والامقام است
و یا زمانی که از دست رفقای اناری خود که با صداقت با او تا نمی کردند به تنگ آمده بود میگوید:
آیا شود حرف اناری راست گردد شیری که از گاوش بدوشد ماست گردد؟
شعر زیر را هنگام فرستادن پسته و دیگر کمکهای مردمی به جبهه و جنگ می سراید:
سلام ما به جوانان حافظ سنگر که جان خود فدا کرده در ره کشور
هزار لعنت حق بر مخالف رهبر خصوص آن سگ صدام ملحد کافر
از این دیار که نامش انار کرمان است یک هدیه محتوی پسته های خندان است
وظیفه دار بود مستقیمی در این شهر نماز جمعه بر پاست زیر سایه ی رهبر
(که منظور از مستقیمی ،مرحوم حجه الاسلام مستقیمی دومین امام جمعه انار است)
آقای میرزایی یک مثنوی طولانی هم در مورد کار در اداره راه سروده که اینگونه آغاز میشود:
اگر که هست تو را عقل و دانش و هوش بیا به کار طرق نیم ساعتی ده گوش
اندر بیاض کارگر راه طرق شدم وارد به کار بی ثمر پرشُلُق شدم(شُلق:شلوغ)
بگرفته ام به دست یکی بیل دولتی دیدم که بود کمی سبک تر از بیل ملتی
به هر حال با وجود اینکه مرحوم میرزایی با وزن شعر آشنایی چندانی نداشت اما گاهی اشعاری می سرود که الحق باشاعران بزرگ برابری میکرد.
ایشان در اواخر عمر خویش شعری برای سنگ مزارش سرود که در اینجا به عنوان حسن ختام مبحث می آوریم .روحش شاد و یاد فروزان باد.
چو دامن کشم زین جهان خراب رفیقانم آیند اندر مزار
کنند شادم از ذکر الحمد و قل که اجر همه باد با کردگار
بکوشید مردم به هر کار خیر که یک جو ندارد جهان اعتبار
ز میرزایی است این چنین شعرها در این دار فانی بُود یادگار
شناسید نام مرا آشکار علیِّ محّمد ز شهر انار
(والسلام)
تهیه وتنظیم:حسین مهرابی
مطلب مرتبط:
یادنامه ی علی محمد میرزایی(تعزیه خوان در نقش شمر)قسمت اول