آفتاب- سرویس سیاسی: حشمت الله فلاحت‌پیشه درباره عملکرد وزیر امور خارجه کشور و تیم مذاکره‌کننده در برنامه هسته‌ای ایران به آفتاب می‌گوید: من به شخصه اعتقادم بر این است که باید ملاحظات مربوط به دیپلماسی مستقیم آقای ظریف را در نظر داشت.
نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی درباره رابطه ایران و امریکا در راستای مذاکره بر سر مسئله هسته‌ای ایران و ارتباط دو وزیر خارجه این کشورها توضیح می‌دهد: به هر حال آقای ظریف اولین وزیر خارجه ایران است که رسما مجوز مذاکره مستقیم با همتای امریکایی خود را پیدا می‌کند. طبیعتا در این رابطه شکل دیپلماسی ایران و امریکا دچار تغییر تازه‌ای شده است. این از لحاظ شکل جدید دیپلماسی یک تابوشکنی به حساب می‌آید، اما اجازه این تابوشکنی داده شده است.
عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ادامه می‌دهد: حالا این تابوشکنی چگونه شکل می‌گیرد با قدم زدن پیش می‌آید یا موارد دیگری، اینها به نظر من ملاحظاتی است که در غالب دیپلماسی باید در نظر گرفته شود.
فلاحت پیشه تاکید می‌کند: من هنوز هم معتقدم که آقای ظریف اول از حدود و سقور و خط قرمز‌های موردتوجه در کشور عبور نکرده است. دوم سعی کرده ماموریت خود را به‌خوبی اجرا کند، سوم در عرصه دیپلماسی خود را به عنوان یک دیپلمات سرسخت نشان داده و رفتاری مبتنی بر تسلیم نداشته است.
این کارشناس مسائل سیاسی در ادامه توضیح می‌دهد: یک موضوع را در رابطه با آقای ظریف می‌توان مورد انتقاد قرار داد. اینکه درباره انتقادات داخلی آقای ظریف می‌تواند با ملاحظات بیشتری رفتار کند. صبری که آقای ظریف در مذاکره با طرف‌های غربی و ۱+۵ و طرف آمریکایی دارد، می‌تواند این صبر را شمول دهد به منتقدانی که در داخل وجود دارند.
او درباره منتقدان به عملکرد ظریف توضیح می‌دهد: در داخل کشور دو دسته انتقاد وجود دارد یک دسته انتقادات دلسوزانه که در راستای منافع ملی هستند و باید آنها را مورد توجه قرار داد. دسته دیگر انتقاداتی است که از طبیعت افراطی برخی افراد نشات می‌گیرد. من معتقدم باید این افراد پاسخ لازم را بگیرند، در غیر این صورت عصبانی‌شدن و پاسخ ندادن فقط باعث تقویت موضع افراطیون می‌شود.
عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی درباره انتقادها و انتقادکننده‌ها به وزیر امور خارجه می‌گوید: به هر حال سیاست خارجی عرصه تقابل انتخاباتی است و دو طرف باید بدانند منافع ملی کشور به چه اندازه متاثر از سیاست خارجی ما است. تا زمانی که موضع‌گیری افراد موجب تضعیف منافع ملی و قدرت چانه‌زنی آقای ظریف و تیم مذاکره‌کننده نشود به نظر من می‌توانند انتقاد داشته باشند. اما در ادامه این انتقادها اگر احساس شود که توان چانه‌زنی تیم مذاکره‌کننده تضعیف می‌شود در این شرایط حتما باید ملاحظات لازم صورت گیرد.