صاحب نظران عمر مفید فوتبال حرفه ای برای بازیکنان حدود پانزده سال است بازیکن از وقتی که کارش را شروع می کندوتا ۱۸ سالگی در واقع کار آموزی می کند واز این سال کار فوتبال حرفه ای شاروع می شود و بازیکن حاصل ده سال هزینه کردن و وقت گذاشتن بی جیره و مواجب را با دریافت حقوق و دستمزد در باشگاه ها جبران می کند.
این روال طبیعی و مرسوم باشگاه های معتبر کشور است که صد البته در مقایسه با سایر باشگاه های دنیا بسیار ضعیف عمل می کنند و راندمان آن ها بسیار پایین تر از کشور های فوق الاشاره دارند در این نوشتار برانیم که وضعیت را در رفسنجان مورد واکاوی قرار دهیم.
گفتنی است استانهای گیلان و مازندران و بیشترین بازیکن را در سطح لیگ برتر در اختیار دارند. ملوان که از سازنده ترین تیمهای مطرح کشور است، هزینه تیم بزرگسال خودرا به سختی و با مشکلات بسیار تامین می کند.هزینه های این تیم در طی ده سال گذشته شاید به اندازه تیم بزرگسالان مس رفسنجان نبوده است .در عوض آنها بازیکنان بسیاری را به جامعه فوتبال کشور تقدیم نموده اند
که تعداد آنها از جمع بازیکنان دوتیم فوتبال بالغ می شود.در مقام مقایسه باید دید آنها چه کار می کنند که مسئولین فوتبال مس از اجرای آن عاجزند.یامسئولین تیم نساجی مازندران بایک سوم بودجه مس رفسنجان چه می کنند که همیشه در جدول مسابقات چندین پله از تیم ما جلوترند.تیم های ملوان ونساجی در طول دهسال گذشته با آن بودجه های اندک چندین بازیکن به تیم های رده مختلف ملی کشور تقدیم کرده اند .در مقام مقایسه ما توان این را نداشته ایم که یک بازیکن حتی در سطح تیم ملی جوانان معرفی نماییم این همه اختلاف سطح از کجا ناشی می شود؟ چند روز پیش عده ای ازبازیکنان شهرمان که از سن نونهالان برای تیم فوتبال مس به زمین مسابقه رفته اند و حدود هشت سال بدون کوچکترین پرداختی در تمامی رده های این باشگاه توپ زده اند و از درس و مدرسه زده اند و به دنبال توپ رفته اند در اعتراض به عدم انتخاب خود توسط مربی جدید با مدیر باشگاه در باره اینده ورزشی خود صحبت کرده اند و جالب اینجاست که مدیر عزیز رضایت انها را بی هیچ مانعی امضا کرده که به تیم دلخواه خود بروند!!
جناب مدیر به کجا؟؟؟
این عمل شما نشانگر دو چیز است
اول：عدم اهمیت و توجه به تیم های پایه و استعدادهای شهر که خود جای بسی تامل دارد
دوم：هزینه های اضافی یا بهتر بگویم اجباری برای پرورش یک بازیکن بومی.وقتی بعد از هشت سال که در این باشگاه شهر خودمان جایی ندارند کجای کشور پذیرای انهاست؟
اگر این بازیکنان بدرد فوتبال مس نمیخورند چرا هشت سال انها را علاف خود کرده اید
در طول این هشت سال هنوز نفهمیدید که اینها در این فوتبال جایی دارند یا نه؟
در طول این مدت این همه مربی و مدیر فنی و مشاور و معاون کمک معاون و کمک مدیر و. ….که به عناوین مختلف در این باشگاه حقوق گرفته اند و وقت گذراندن نتوانستن نوع واستعداد این جوانها را شناسایی کنند ؟
وای بر ما که در طی این چند سال هیچ نکاشتیم که اکنون درو کنیم
اقایان بزرگوار
شما بیشتر با مسائل فرهنگی و اسیب های اجتماعی اشناوهستید و میدانید جوانهای شهرمان دچار چه مشکلاتی هستند
چرا به داشته های ورزشی بومی کم لطف هستید و بعد از هشت سال فوتبالیستی رابه انجا میرسانید که از فوتبال کناره گیری کند ان هم زمانی که اماده بهره برداری شده فقط نیاز به یک حمایت از سوی شما دارد
آیاشرایط آب وهوایی،عوامل ژنتیک،امکانات وتجهیزات ورزشی، فرهنگ اجتماعی می توانند در این حد اثر گذار باشند، که مازنی ها و گیلکی در راس فوتبال باشند و ماهمه ساله باید با زور پول …. و دست به دامان شدن دلال هادر همین رده ای که هستیم درجا بزنیم چرا؟
بررسی اجمالی این موضوع با در نظر گرفتن عوامل فوق حاکی ازکم اثربودن این عوامل می باشد پرسشی که مطرح است این است که مدیریت و فاکتور مدیریت کلان فوتبال شهر دارای چه اشتباهاتی بوده است که فوتبال ما این همه درجا زده است؟
شنیده ها حاکیست مافیای فوتبال در همه شهر های کشور از درگاه برخی از شغل های مشخص وارد شده جایی که گروهی راوسوسه کرد که به درامد های محدود رسمی خود بسنده نکنند و نتیجه این میشود که مربی از گردونه خارج میشود
البته مدیران فوتبالی شهر هم از این قاعده مثتسنی نیستند
و این پرسش همچنان بی پاسخ می ماند که چگونه است که بعد هشت سال ما بازیکن بومی در حد لیگ یک نداریم ولی ماشاا… تا دلتان بخواد مدیر و مدیر فنی و معاون کار کشته داریم
به نظر شما
حالا چرا دلالان به سراغ ملوان و نساجی نمی رود و به سراغ ما می آید.دلالان مشامی قوی دارد بوی پول را از فرسنگ ها فرسنگ دور احساس می کند. بندرانزلی و قائم شهر اجازه دخول و تصرف در وجوه مربوط به جامعه شهری اش را به هیچ پناه بنده ای نمی دهد.اما در شهر و استان ما که توسط عده ای از صاحب نظران بهشت دلالان در کشور نام گرفته این حساسیت کم رنگ تر است.کسی حوصله جمع بندی و نتیجه گیری در خصوص پدیده های اجتماعی را ندارد. سال گذشته بعد از انتقادات به جا به مدیریت فوتبالی شهر نمایندگانی به عنوان هیات امنا ناظر بر عملکرد فوتبالی شهر برگزیده شدند.امروز برای فوتبال دوستان این سوال مطرح است که اطلاعات کنونی این ناظرین در چه حدی است آیا مطالعه ای نسبی و مقایسه ای در این خصوص با دیگر شهرها صورت گرفته است؟آیا گزارش مالی و حسابرسی از صورت های مالی سال گذشته از مدیران کنونی درخواست شده است یا فقط هنگام مسابقات فوتبال به استادیوم های داخل و خارج استان دعوت شده اند؟ متاسفانه برخی در بحث
بومی و بومی گرایی به این نتیجه رسیده اند که فوتبال حرفه ای شده و نباید بومی شود برای مثال رئال مادرید را برایشان مثال زدند که همش جمع شده از ستاره!!
یعنی تا کنون ناظرین محترم به این نتیجه نرسیده اند از سال گذشته که قول بومی گرایی داده شده فقط شاهد یک بازیکن بومی از کار افتاده بوده ایم که برای خالی نبودن عریضه به تیم دعوت مجدد شده !؟یا با تعدادی بازیکن سهمیه امید و جوانان که همه تیم ها موظف به داشتن در لیست خود هستند امار بومی ها را بالا میبرید؟ چند درصد این تیم بومی شده؟
چرا امسال هم باید ناظر حدودا ۲۰بازیکن غیر بومی در تیم شهرمان باشیم
با یک حساب سر انگشتی میتوان فهمید که بیش از هفتاد درصد بودجه صرف قرارداد بازیکنان و مربیان غیر بومی و هزینه اسکان و …. شده است
که هرساله با توجیهات مختلف بر کار خود سر پوش گذاشتند.
در اخر ،
از همه ناظران محترم و دلسوز عاجزانه تقاضا داریم بیشتر در امور باشگاه داری که رکن اصلی فوتبال شهر است دخالت کرده و از مشورت با ورزشی های پشت خط مانده نپرهیزید .شما برای نظارت بر عملکرد فوتبال شهر انتخاب شده اید ودر این خصوص مسئولیت دارید.
صد قافله رفتند و به مقصود رسیدند
ما این خرک لنگ، ز جویی نجهاندیم.
ماننده افسون شدگان ,ره به حقیقت بستیم و صد افسانه بیهوده بخواندیم.
طوفان بتکاند ،مگر امید،
که صد بار، عید امد و ما خانه خود را نتکاندیم.
نویسنده: علی نورالدینی